(8) ظلم در عرصه سیاست و قضاوت و اداره اجتماع انسانی - Farsi
Description:#ظلم
#التفسير_الأقوم
#ولایت_فقیه
#فيلم_و_سريال
#ىين_و_سياست
#BBC
#CNN...
Read...
#التفسير_الأقوم
#ولایت_فقیه
#فيلم_و_سريال
#ىين_و_سياست
#BBC
#CNN
#العربية
#سقیفه
#اهل_سنت_و_جماعت
#عشق
#آزادی_و_عدالت
واژه ظلم وقتی که به عرصه سیاست و قضاوت و اداره اجتماع انسانی وارد میشود، به معنای تجاوز سازمان یافته و تشکیلاتی به حقوق سیاسی، قضایی و اجتماعی مردم است و دارای اشکال، ابعاد و مراتب گوناگونی است که در این مختصر، فرصت پرداختن به آنها نیست. به طور خلاصه، هرگاه و با هر توجیه و هر مصلحلت اندیشی، قوانینی غیر از احکام و مقررات الهی، در جامعه انسانی،توسط انسانها تصویب و به موقع اجراء در بیآیند و یا هرگاه به جای امام معصومی (ع) که از جانب خدا و به لسان رسول خدا (ص) به اسم و مشخصات، به عنوان سرپرست امور عباد و بلاد الهی تعیین شده است، فرد یا گروه دیگری بر مردم حاکم شوند، قطعا امور جامعه تابعه خودشان را، اگر نگوییم آگاهانه و از روی عمد، لا اقل به سهو و اشتباه، بر خلاف ما انزل الله و بر خلاف دستورهای خداوند سبحان و رهنمودهای پیامبران خدا و خاصه حضرت ختمی مرتبت علیهم صلوات الله و بر خلاف منویات حجت خدا و امام زمان خود (ع) سرپرستی و اداره خواهند کرد. در واقع آن فرد یا آن گروه خود را در جایگاهی قرار می دهند که آن جایگاه از آن آنها نیست و حق مسلم صاحب حق و امام تعیین شده از جانب خدا را به زور و تزویر غصب می کنند. در نتیجه با این اقدام، یکجا، حقوق خود و حقوق خالق و حقوق خلق را ولو به خطا و لو به غیر عمد زیر پا می گذارند و برونداد سیستم آنها جز فساد و افساد نخواهد بود. یعنی یا مانع رسیدن اشیاء و اشخاص به کمال شایسته شان می شوند، یا اشیاء و اشخاصی که به کمال مطلوب خود رسیده اند، از کمال ساقط و آنها را ناقص می کنند و از بین می برند. مثلا در خصوص ازدواج و تشکیل خانواده، برخی از سیاستگذاران، یا به شکل های مختلف بر سر راه ازدواج جوانان مانع تراشی می کنند یا پس از ازدواج، کانون نوپای خانواده را، متزلزل و نا آرام می کنند تا کار به طلاق و جدایی دو همسر بیانجامد. این افساد است. چرا؟ چون مانع رسیدن جوانان به کمال شایسته شان می شوند یا پس از تشکیل خانواده و تکامل زوجین، با فروپاشی خانواده و طلاق، کمال حاصل از ازدواج را از زوجین سلب کرده و از بین می برند. حالا چرا این طور است؟ چون حکم غیر خدا را بر حکم خدای حکیم و عادل ترجیح داده اند و فردی غیر معصوم را در جایگاه امام معصوم (ع) تعیین شده از جانب خدا نشانده اند و از آن بدتر اینکه همه ی این کارها را تحت نام خدا و دین خدا و تحت لوای بهبود مستمر و اصلاح بشریت انجام می دهند. در لسان قرآن کریم ، کسانی که جوامع انسانی را نه بر اساس احکام و مقررات الهی ، بلکه طبق منافع و مصالح روزمره سیاسی و با نقض آشکار احکام و با ایجاد بدعت های رنگارنگ در دین خدا، اداره می کنند، و یا بدون برخورداری از مقام عصمت و کفایت های لازم برای امامت، القاب و عناوین خاص و جایگاه خاص امام حق (ع) را غصب و به خود نسبت می دهند، ظالم و فاسق بلکه کافر هستند. سند این سخن کتاب خدا قرآن کریم است: قرآن کریم ، سوره مائده آیات 44 تا 47 را ملاحظه فرمایید: وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُون و وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُون و وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ.بنابر این، ظلم و تجاوز سازمان یافته و تشکیلاتی به حدود الهی و حقوق امام زمان و حقوق مردم از مصادیق بارز کفر است و کسانی که به صورت سازمان یافته تشکیلاتی، کرامت انسانها و حقوق بشری آنها را زیر پا می گذارند، قطعا کافر هستندولو نماز بخوانند و روزه بگیرند و حج به جا آورند و صدقه دهند.از منظر فقه اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، به منظور رفع عسر و حرج از اهل ایمان، این دست ستمگران حد اکثر، مسلم الدنیا و کافر الآخره هستند. اصطلاح های ظلمه، حکومت جائره و حاکم جائر و احکام خاص تعامل با آنها مثل امر به معروف و نهی از منکر، مهاجرت، تقیه، جهاد و شهادت، برآمده از همین تعریف هستند.نمونه بارز این ظلم بزرگ و سازمان یافته و تشکیلاتی را پس از ترور و شهادت رسول خدا (ص) توسط اصحاب صحیفه ملعونه و در سقیفه بنی ساعده و دردوران خلافت ابی بکر و عمر و عثمان و معاویه و خلافت بنی امیه و بنی مروان و بنی عباس و خلافت بنی عثمان و در حاکمیت گروه های تروریستی و حکومت های به اصطلاح اسلامی دیروز و امروز شاهد هستیم.
Description:
#ظلم#التفسير_الأقوم
#ولایت_فقیه
#فيلم_و_سريال
#ىين_و_سياست
#BBC
#CNN
#العربية
#سقیفه
#اهل_سنت_و_جماعت
#عشق
#آزادی_و_عدالت
واژه ظلم وقتی که به عرصه سیاست و قضاوت و اداره اجتماع انسانی وارد میشود، به معنای تجاوز سازمان یافته و تشکیلاتی به حقوق سیاسی، قضایی و اجتماعی مردم است و دارای اشکال، ابعاد و مراتب گوناگونی است که در این مختصر، فرصت پرداختن به آنها نیست. به طور خلاصه، هرگاه و با هر توجیه و هر مصلحلت اندیشی، قوانینی غیر از احکام و مقررات الهی، در جامعه انسانی،توسط انسانها تصویب و به موقع اجراء در بیآیند و یا هرگاه به جای امام معصومی (ع) که از جانب خدا و به لسان رسول خدا (ص) به اسم و مشخصات، به عنوان سرپرست امور عباد و بلاد الهی تعیین شده است، فرد یا گروه دیگری بر مردم حاکم شوند، قطعا امور جامعه تابعه خودشان را، اگر نگوییم آگاهانه و از روی عمد، لا اقل به سهو و اشتباه، بر خلاف ما انزل الله و بر خلاف دستورهای خداوند سبحان و رهنمودهای پیامبران خدا و خاصه حضرت ختمی مرتبت علیهم صلوات الله و بر خلاف منویات حجت خدا و امام زمان خود (ع) سرپرستی و اداره خواهند کرد. در واقع آن فرد یا آن گروه خود را در جایگاهی قرار می دهند که آن جایگاه از آن آنها نیست و حق مسلم صاحب حق و امام تعیین شده از جانب خدا را به زور و تزویر غصب می کنند. در نتیجه با این اقدام، یکجا، حقوق خود و حقوق خالق و حقوق خلق را ولو به خطا و لو به غیر عمد زیر پا می گذارند و برونداد سیستم آنها جز فساد و افساد نخواهد بود. یعنی یا مانع رسیدن اشیاء و اشخاص به کمال شایسته شان می شوند، یا اشیاء و اشخاصی که به کمال مطلوب خود رسیده اند، از کمال ساقط و آنها را ناقص می کنند و از بین می برند. مثلا در خصوص ازدواج و تشکیل خانواده، برخی از سیاستگذاران، یا به شکل های مختلف بر سر راه ازدواج جوانان مانع تراشی می کنند یا پس از ازدواج، کانون نوپای خانواده را، متزلزل و نا آرام می کنند تا کار به طلاق و جدایی دو همسر بیانجامد. این افساد است. چرا؟ چون مانع رسیدن جوانان به کمال شایسته شان می شوند یا پس از تشکیل خانواده و تکامل زوجین، با فروپاشی خانواده و طلاق، کمال حاصل از ازدواج را از زوجین سلب کرده و از بین می برند. حالا چرا این طور است؟ چون حکم غیر خدا را بر حکم خدای حکیم و عادل ترجیح داده اند و فردی غیر معصوم را در جایگاه امام معصوم (ع) تعیین شده از جانب خدا نشانده اند و از آن بدتر اینکه همه ی این کارها را تحت نام خدا و دین خدا و تحت لوای بهبود مستمر و اصلاح بشریت انجام می دهند. در لسان قرآن کریم ، کسانی که جوامع انسانی را نه بر اساس احکام و مقررات الهی ، بلکه طبق منافع و مصالح روزمره سیاسی و با نقض آشکار احکام و با ایجاد بدعت های رنگارنگ در دین خدا، اداره می کنند، و یا بدون برخورداری از مقام عصمت و کفایت های لازم برای امامت، القاب و عناوین خاص و جایگاه خاص امام حق (ع) را غصب و به خود نسبت می دهند، ظالم و فاسق بلکه کافر هستند. سند این سخن کتاب خدا قرآن کریم است: قرآن کریم ، سوره مائده آیات 44 تا 47 را ملاحظه فرمایید: وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُون و وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُون و وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ.بنابر این، ظلم و تجاوز سازمان یافته و تشکیلاتی به حدود الهی و حقوق امام زمان و حقوق مردم از مصادیق بارز کفر است و کسانی که به صورت سازمان یافته تشکیلاتی، کرامت انسانها و حقوق بشری آنها را زیر پا می گذارند، قطعا کافر هستندولو نماز بخوانند و روزه بگیرند و حج به جا آورند و صدقه دهند.از منظر فقه اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، به منظور رفع عسر و حرج از اهل ایمان، این دست ستمگران حد اکثر، مسلم الدنیا و کافر الآخره هستند. اصطلاح های ظلمه، حکومت جائره و حاکم جائر و احکام خاص تعامل با آنها مثل امر به معروف و نهی از منکر، مهاجرت، تقیه، جهاد و شهادت، برآمده از همین تعریف هستند.نمونه بارز این ظلم بزرگ و سازمان یافته و تشکیلاتی را پس از ترور و شهادت رسول خدا (ص) توسط اصحاب صحیفه ملعونه و در سقیفه بنی ساعده و دردوران خلافت ابی بکر و عمر و عثمان و معاویه و خلافت بنی امیه و بنی مروان و بنی عباس و خلافت بنی عثمان و در حاکمیت گروه های تروریستی و حکومت های به اصطلاح اسلامی دیروز و امروز شاهد هستیم.