Search Result in All

Description:

Please read: Radiance of Vicegerency- Panahian by Ay. Sobhani When Imam Hussain gave permission to Hazrat Abbas to fight enemy forces. He requested Imam Hussain that can I go first and speak to the evil yazidi forces. Imam Hussain said go ahead Hazrat Abbas went and advice people to truth, to salvation. When Hazrat Abbas was speaking you can see the enemy forces being scared of Hazrat Abbas. Momin is who like Hazrat Abbas when speak enemy gets scared. If enemy is not scared that the person is either naive or sick. (Momin or Muslim should always make enemy scared because of his strength) One example of naive Muslim is from Imam Ali companion. Imam Ali told Abu Musa Ashari if you don\'t understand then don\'t interfere in those matters Be careful when you go there to mauwiyah forces all the evil people will come towards you and will surround you. Be careful don\'t deviate from your right path, the path of Imam Ali. What a catastrophe disaster Abu Musa Ashari brought with him to Islamic community at that time. Why he got so much of good name? The reason why Imam Ali was forced to choose him? Why he was imposed upon Imam Ali? I request all the youth of Islam please read the battle of Siffin against Imam Ali. Siffin war is Eye opener in many respect. Read from beginning till end Really an eye opener Book name Faorough Velayat Farsi (Radiance of Vicegerency English translation available at Amazon) by Ayatollah Sobhani (may Allah protect him) in detail about Life of Imam Ali and read part of Siffin war also.

Description:

http://www.developphp.com In this fee AS3 fla file tutorial that we commented out really well, you can learn all about the basics of detecting, reading, or capturing user mouse coordinates. There are many cool applications for this if you are creative enough to exploit it. This is one for the true geeks that love the nuts and bolts of actionscript. So whether you need to know exactly where the users mouse is in relation to one of your movieclip symbols, or if you need to know where their mouse is located in relation to the stage, this tutorial file will suit those needs. Make the whole file react in any way you like according to where the user mouse is, or just parts of your file, certain symbols, animations, etc...

Description:

[5/5 : Lecture سخنرانی] Subject : رجب ماہِ خواص | Rajab Mahe Khuwas | Attribute Month Rajab Topic : چگونہ نماز خوب بخوانیم | How nice to read a prayer Speaker : H.I Panahian

Description:

قرائت مقتل امام حسین (ع) - آیت الله سید محمد باقر حکیم - Ayatullah Syed Muhammad Baqir Hakim - Read Maqtal Imam Hussain - Qirayat Maqtal e Imam Hussain (as) - Farsi

Description:

Sayyid Shahriyar Naqvi does the maths! The Holy Month of Ramadhan is the month of the Quran. How many verses are there in the Holy Quran? With our busy schedules, is it possible to read them all. How many times can you finish reading the Quran? #OneMinuteWisdom

Description:

Munajat Shabaniyyah är en intensiv och väldigt andligt bön, skriven av Imam Ali(A), som är rekommenderad att läsas främst varje dag under den heliga månaden Shabaan men även under resten av året. Detta är en bön som är en av favoriterna hos de islamiska mystikerna (Urefa) och läses genom hela året. Ayatollah al-Udhma Behjat(RA) brukar säga: "Läs denna bön när ni än har lust". Denna bön hade även en speciellt plats i Imam Khomeini(RA) hjärta. Han har kommenterat bönen många gånger på diverse sätt som belyser hur pass stor den är. I "Light Within Me" säger han: "Enligt rapporter läste alla Imamer(A) Munajat Shabaniyyah. Jag har inte läst någon annanstans om någon annan bön eller invokation som lästes av alla Imamer(A)". Han brukade avsluta sina föreläsningar och lektioner han höll med att citera följande sektion där bönen kanske når sitt klimax vad gäller andlig kärlek, extas och gudomlig närhet: "Min Herre, bevilja mig komplett avskildhet från allt annat än Dig och total underkastelse inför Dig. Upplys mina ögons hjärta med ljuset av att se på Dig till sådana grader att det tränger igenom ljusets slöjor och når Storhetens Källa, och låt min själ dränkas i äran av Din helighet." Munajat Shabaniyyah is an intense and very spiritual prayer, written by Imam Ali (A), which is recommended to read all of each day during the holy month of Shabaan but also for the rest of the year. This is a prayer which is one of the favorites among the Islamic mystics (Urefa) and read through the whole year. Ayatollah al-Udhma Behjat (RA) used to say: "Read this prayer when you feel like it yet." This prayer also had a special place of Imam Khomeini (RA) hearts. He has commented on the prayer many times in various ways to illustrate just how big it is. The "Light Within Me", he says: "According to reports, read all the Imams (A) Munajat Shabaniyyah. I have not read anywhere else on any other prayer or invocation, which was read by all the Imams (A)". He would finish his lectures and classes he held on to quote the following section where prayer may reach its climax in terms of spiritual love, ecstasy and divine closeness: "My Lord, grant me complete detachment from everything but Thee, and total submission to You. Advise my eyes with the light of heart to see you to such an extent that it penetrates the veils of light and reaches the public's Great Source, and let my soul be drowned in honor of your

Description:

kazim karbalai http://moejezeasr.blogfa.com/ Re revelation of the Quran ( Miracle of the Quran ) Kazem Karbalai Saruqi village in the central province of functions, in the year 1275 Hijri was born in a poor family and religion. The family\\\\\\\'s main occupation was agriculture. But due to lack of personal property he had to work in the fields of others In that year he worked day after day, in passing through the village shrine between sleep and waking, Alshhvdy is subject to discovery. During which a whole section on the Holy Quran. Leaders have sought to verify this. After testing, it\\\\\\\'s wonderful to be acknowledged. The documents are available to them. Kazim Quran could be read from the ends first. If someone deliberately sang a verse that was wrong. Became blind later in life. The rest of the land was in 1336 Hijri New Qom was buried in the cemetery Here is sarogh an ancient city. The great and faithful men like Karbalaey kazem saroghy lived in this terriorty. Professor Jafar Sobhany says: In 1333 (A.H) it is said that aman who was 50 years old and illitrate could read qoran by heart and show the place of any verse in it but he couldn’t read any book or papper .karbalaek kazem saroghy said that he was learned it in a dream in fact, Qoran was inspired to him. karbalaek kazem saroghy ‘s old son say: my father said that I was in shrine then two seyyed came there and learned me some thing that I didn’t know what is it: but I know it was Arabic. We went to see Mr sabery araky chaplam of the place Mr sabery araky asked him some questions. He understood that karbalaek kazem saroghy was illiterate. So he declared that it was a miracle and God give him the blessing. Aiatollah Makarem Shirazi says: I wanted to know the cause of giving him the blessing. After studing, I understood that he was a farmer who followed religious laws like lawful, unlawful activities and pay a thithe of his wealth. He went to Qom in 6 th of Moharam and died in 9 th of it نزول مجدد غیبی قرآن بعد بیش از حدود 1300 سال از پیامبری حضرت محمد مصطفی (ص) بر کربلایی محمد کاظم کریمی (ساروقی) ۱- موید حقانیت وجود خداوند، عالم غیب و رسالت نبی اسلام حضرت محمد (ص) ۲- موید حقانیت و همچنین کم و زیاد نشدن قرآن مجید (حتی به قدر و اندازه یک کلمه) ۳- موید حقانیت، روی دادن و آمدن هر آنچه که در قرآن مجید آمده است از قبیل آمدن روز قیامت و برانگیخته شدن مردگان و محاسبه ذره ذره اعمال افراد، ابدیت،عذاب و سختی جهنم، عظمت و ابدیت بهشت و ... این حادثه و معجزه عظیم دارای ویژگی هایی به قرار ذیل می باشد 1- این اتفاق و رخ داد در مورد قرآن و نزول مجدد آن از عالم غیب و از جانب خداوند حکیم می باشد. تایید این رخ داد در حقیقت تایید وجود خداوند، عالم غیب، حقانیت رسالت نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی (ص)، حقانیت تحریف نشدن قرآن و .... بوده و می باشد که نیاز حیاتی و داروی درمان دردهای نسل امروز بشر می باشد. 2- در حقانیت رخ داده شدن این حادثه حتی ذره ای تردید وجود ندارد به صورتی که در طول 38 سال در ایران و چند کشور خارجی چه علماء و مراجع شیعه و سنی و ما بقی مردم اجتماع او را مورد امتحان قرار دادند و بر حقانیت و راستی رخ داده شدن این معجزه بزرگ تایید نمودند و شهادت دادند و حداقل این را برای حقانیت این اتفاق می توان گفت که علماء و مراجع تقلید افرادی نیستند که این تایید جمعی آنها را بتوان زیر سوال برد و منکر شد و اسناد ویدیویی و مکتوب آن در دست می باشد. ۳- تسلط و توانایی کربلایی محمد کاظم کریمی بر قرآن آموختنی نبود که فردی بتواند این ادعا را بنماید که او این تسلط را با تلاش و یا نبوغ خود آموخته و به دست آورده است. ۴- این اتفاق در زمانه ما و در عصر ما رخ داده است و مربوط به زمانهای گذشته و خیلی دور نمی باشد. اسنادی در ارتباط با این معجزه را با عناوین ذیل، می توانید از این پایگاه اینترنتی، دریافت و دانلود نمایید: 1- فیلم ساخته شده بر اساس داستان حقیقی زندگی محمد کاظم کریمی ( ساروقی ) در چهار قسمت 2- بیانات مرجع عالیقدر، آیت الله مکارم شیرازی (از شاهدان و تصدیق کنندگان رخ دادن این معجزه) 3- فیلم مصاحبه با آیت الله خزعلی، عضو مجلس خبرگان رهبری(از شاهدان و تصدیق کنندگان رخ دادن این معجزه) 4- مصاحبه با فرزند ارشد کربلایی کاظم کریمی (ساروقی) در شبکه تلویزیونی المنار لبنان در دو قسمت 5- مصاحبه با فرزند ارشد کربلایی کاظم کریمی (ساروقی) در دانشگاه آزاد شهر مجلسی در شش قسمت 6- فیلم مصاحبه با دوستان و آشنایان کربلایی محمد کاظم کریمی (ساروقی) در شش قسمت 7- مصاحبه با فرزند ارشد کربلایی کاظم کریمی (ساروقی) در مرکز اسناد آستان قدس رضوی در شش قسمت نوشته شده توسط در تاریخ یکشنبه بیست و دوم اردیبهشت 1392 با موضوع Karbalai Kazem Re revelation of the Quran ( Miracle of the Quran ) Kazem Karbalai Saruqi village in the central province of functions, in the year 1275 Hijri was born in a poor family and religion. The family\\\\\\\'s main occupation was agriculture. But due to lack of personal property he had to work in the fields of others In that year he worked day after day, in passing through the village shrine between sleep and waking, Alshhvdy is subject to discovery. During which a whole section on the Holy Quran. Leaders have sought to verify this. After testing, it\\\\\\\'s wonderful to be acknowledged. The documents are available to them. Kazim Quran could be read from the ends first. If someone deliberately sang a verse that was wrong. Became blind later in life. The rest of the land was in 1336 Hijri New Qom was buried in the cemetery Here is sarogh an ancient city. The great and faithful men like Karbalaey kazem saroghy lived in this terriorty. Professor Jafar Sobhany says: In 1333 (A.H) it is said that aman who was 50 years old and illitrate could read qoran by heart and show the place of any verse in it but he couldn’t read any book or papper .karbalaek kazem saroghy said that he was learned it in a dream in fact, Qoran was inspired to him. karbalaek kazem saroghy ‘s old son say: my father said that I was in shrine then two seyyed came there and learned me some thing that I didn’t know what is it: but I know it was Arabic. We went to see Mr sabery araky chaplam of the place Mr sabery araky asked him some questions. He understood that karbalaek kazem saroghy was illiterate. So he declared that it was a miracle and God give him the blessing. Aiatollah Makarem Shirazi says: I wanted to know the cause of giving him the blessing. After studing, I understood that he was a farmer who followed religious laws like lawful, unlawful activities and pay a thithe of his wealth. He went to Qom in 6 th of Moharam and died in 9 th of it نوشته شده توسط در تاریخ پنجشنبه دهم شهریور 1390 با موضوع توضیحاتی در مورد این معجزه عظیم ( حافظ قرآن شدن کربلایی محمد کاظم کریمی ساروقی در یک لحظه ) داستان زندگی کربلایی کاظم قبل از روی دادن معجزه به صورت غیبی حافظ قرآن شدنش محمد کاظم کریمی ساروقی فرزند عبد الواحد، معروف به کربلایی کاظم در یکی از روستاهای دور افتاده اراک به نام ساروق ، از توابع فراهان اراک، در خانواده‌ای فقیر چشم به جهان گشود و پس از گذراندن ایام کودکی به کار کشاورزی و دامداری پرداخت. وی تقریبا همچون سایر مردم روستا از خواندن و نوشتن محروم بود و بهره‌ای از دانش و علم نداشت و با وجود علاقه به یاد گرفتن خواندن، نوشتن و آموزش قرآن، به علت عدم توانایی مالی پدر به مکتب نرفت و درس نخواند. یک سال، در ماه مبارک رمضان، مبلّغی از سوی آیت‌الله‌العظمی حاج شیخ عبدالکریم حایری به روستای ایشان می‌رود و در منبر و سخنرانی خود از نماز، خمس و زکات می‌گوید و در ضمن تاکید می‌کند که هر مسلمانی حساب سال نداشته باشد و حقوق مالی خویش را ندهد، نماز و روزه‌اش صحیح نیست. کسانی که گندمشان به حد نصاب برسد و زکات و حق فقرا را ندهند، مالشان به حرام مخلوط می‌گردد و اگر با عین پول آن گندم‌های زکات نداده خانه یا لباس تهیه کنند، نماز در آن خانه و با آن لباس باطل است، وی همچنین تاکید می‌کند که مسلمان واقعی باید به احکام الهی و حلال و حرام خداوند توجه کند و زکات مالش را بدهد. محمد کاظم که می‌دانست ارباب و مالک ده، خمس و زکات نمی‌دهد، ابتدا به او تذکر می‌دهد، ولی او اعتنا نمی‌کند، از این رو، تصمیم می‌گیرد روستای خود را ترک کند و برای ارباب ده کار نکند، هر چه خویشان، به خصوص پدرش، بر ماندن وی پا فشاری می‌کنند، او حاضر نمی‌شود در آن روستا بماند و شبانه از ده فرار می‌کند و تقریبا سه سال برای امرار معاش در دهات دیگر به عملگی و خارکنی می‌پردازد، تا با دسترنج حلال گذران عمر کند. دقت شود که تقوای او و رعایت حلال و حرام در او به حدی بود که همسر خود را در روستا می گذارد و چند سال به شهر غربت می رود تا مال حلال به دست بیاورد. یک روز مالک ده از محل او مطلع می‌شود و برای او پیغام می‌فرستد که من توبه کرده‌ام و خمس و زکات مالم را می‌دهم و از تو می‌خواهم که به ده برگردی و نزد پدرت بمانی. او به روستای خود بر می‌گردد و در زمینی که ارباب در اختیار او می‌نهد، مشغول کشاورزی می‌شود و از همان آغاز نیمی از گندمی را که در اختیارش نهاده شده بود، به فقرا می‌بخشد و بقیه را در زمین می‌افشاند. خداوند به زراعت او برکت می‌دهد، به حدی که فزون‌تر از حد معمول برداشت می‌کند. وی به شکرانه برکت یافتن زراعتش تصمیم می‌گیرد هر ساله نیمی از محصولش را بین فقرا تقسیم کند. داستان چگونگی وقوع معجزه به صورت غیبی حافظ قرآن شدن کربلایی کاظم (ره) یک روز در سن 27 سالگی در زمان برداشت محصول، هنگامی که خرمنش را کوبیده بود، منتظر وزیدن باد می‌ماند تا گندم‌ها را باد دهد و کاه را از گندم جدا کند، ولی هر چه منتظر می‌ماند باد نمی‌وزد. نا امیدانه به ده بر می‌گردد، در راه یکی از فقرای روستا او را می‌بیند و می‌گوید: «امسال چیزی از محصولت را به ما ندادی و ما را فراموش کردی». او می‌گوید: «خدا نکند که من فقرا را فراموش کنم! راستش، هنوز نتوانسته‌ام محصولم را جمع کنم». آن فقیر خوشحال به ده بر می‌گردد، اما محمدکاظم دلش آرام نمی‌گیرد و آشفته حال به مزرعه باز می‌گردد و با زحمت زیاد، مقداری گندم را برای او جمع می‌کند و نیز قدری علوفه برای گوسفندانش می‌چیند و آنها را بر می‌دارد و روانه دهکده می‌شود. در راه بازگشت، برای رفع خستگی گندم‌ها و علوفه را در کناری می‌نهد و روی سکوی درِ باغ امامزاده 72 تن، که نزدیک روستا قرار دارد، می‌نشیند. ناگاه می‌بیند که دو سید جوان عرب نورانی و بسیار خوش سیما، نزد او می‌آیند. وقتی به او می‌رسند، می‌گویند: محمدکاظم نمی‌آیی برویم در این امامزاده فاتحه‌ای بخوانیم؟ او تعجب می‌کند که چطور آنها که هرگز او را ندیده‌اند او را به اسم صدا می‌زنند؟ محمدکاظم می‌گوید: «آقا، من قبلاً به زیارت رفته‌ام و اکنون می‌خواهم به خانه برگردم» ولی آنها می‌گویند:« بسیار خوب، این علوفه‌ها را کنار دیوار بگذار و با ما بیا فاتحه‌ای بخوان. بنابراین محمدکاظم به دنبال آنها روانه امامزاده می‌شود» آن دو جوان مشغول خواندن چیزهایی می‌شوند که محمدکاظم نمی‌فهمد و ساکت کناری می‌ایستد، یکی از آن آقایان می گوید که محمد کاظم به نوشته بالا نگاه بکن در این لحظه کربلایی کاظم می بیند که خطی به صورت نور دمیده شد و ناگاه مشاهده می‌کند که در اطراف سقف امامزاده، کلماتی از نور نوشته شده که قبلاً اثری از آن کلمات بر سقف نبود. یکی از آن دو به او می‌گوید:« کربلایی کاظم چرا چیزی نمی‌خوانی؟» او می‌گوید: «من نزد ملا نرفته‌ام و سواد ندارم.» آن سید می‌گوید: «تو باید بخوانی» تاکید می کند که باید بخوانی. سپس نزد محمدکاظم می‌آید و دست بر سینه او می‌گذارد و محکم فشار می‌دهد و می‌گوید: «حالا بخوان. محمدکاظم می‌گوید: «چه بخوانم؟» آن سید می‌گوید: «این طور بخوان: بسم اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحِیم. إِنَّ رَبَّکُمُ اللهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَواتِ وَالارضَ فِی سِتَّةِ أیَّامٍ ثُمَّ استَوَی عَلَی العَرشِ یُغشِی اللَّیلَ النَّهَارَ یَطلُبُهُ حَثیثاً وَ الشَّمسَ وَ القَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتِ بِأمرِهِ، ألاَ لَهُ الخَلقُ وَ الاَمرُ تَبَارَکَ اللهُ رَبُّ العَالمَیِنَ اعراف/ 54 . محمدکاظم آن آیه و چند آیة بعدی را به همراه آن سید می‌خواند و آن سید همچنان دست به سینة او می‌کشد، تا می‌رسند به آیة 59 که با این کلمات پایان می پذیرد:إنِّی اَخَافُ عَلَیکُم عَذَابَ یَومٍ عَظِیم.اعراف/59 محمدکاظم پس از خواندن آیات، سرش را بر می‌گرداند تا با آن آقا حرفی بزند، اما ناگهان می‌بیند که خودش تنها در داخل حرم ایستاده است و از نوشته‌های روی سقف نیز چیزی بر جای نمانده است. در این موقع ترس و حالت مخصوصی به او دست می‌دهد و بی‌هوش بر زمین می‌افتد. صبح روز بعد که به هوش می‌آید، احساس خستگی شدید می‌کند و چیزی از ماجرا را به یاد نمی‌آورد. وقتی متوجه می‌شود که داخل امامزاده است، خودش را سرزنش می‌کند که چرا دست از کار کشیده‌ای و در امامزاده خوابیده‌ای!؟ بالاخره از جای بر می‌خیزد و از امامزاده خارج می‌شود و با بار علوفه و گندم به سوی ده و منزل حرکت می‌کند. در بین راه متوجه می‌شود که کلمات زیادی بلد است و ناخود آگاه آنها را زمزمه می‌کند و داستان آن دو جوان را به یاد می‌آورد و به خانه که بر می گرددو به خانه که می رسد پدرش به او می گوید که تو دیشب کجا بودی؟ ما همه جا را دنبالت گشتیم. در ادامه کربلایی کاظم می گوید که من دیشب در امامزادا بودم. پدر می گوید که تو چطور در امامزاده شب را گذراندی؟ چطور در امامزاده ای که چراغ ندارد و پر از مار و عقرب و جانور می باشد شب را گذراندی و نترسیدی؟ کربلایی کاظم گفت: دیشب اتفاقی برای من افتاد و دو نفر من را بردند آنجا و چیزی یادم دادند. پدر و مادرش مشکوک می شوند و احتمال می دهند که او جن زده شده باشد. در ادامه او را پیش همان واعظ روحانی ده می برند که ببیند چه اتفاقی برای او افتاده است؟ داستان را برای آن مبلغ روحانی روستا تعریف می کنند. آن روحانی می پرسد که حالا چه چیزی به تو یاد داده اند. کربلایی کاظم شروع می کند به خواندن. در آن موقع آن روحانی می گوید او قرآن می خواند و جن زده نشده است. قرآنی می آورند و هر جای قرآن را که باز می کنند و آیه ای می خوانند، می بینند که کربلایی کاظم قبل و بعدش را می داند و از حفظ می خواند. آنجا روحانی روستا می گوید که به کربلایی کاظم عنایتی شده است. روحانی روستا می گوید که برویم در امامزاده آن خطوطی را که کربلایی کاظم می گوید در سقف امامزاده دیده است ببینیم. وقتی می روند می بینند که نه اثری از خطی است و نوشته ی نورانی . آن نوشته نورانی فقط در آن لحظه وقوع معجزه بر کربلایی کاظم ظاهر شده بود. داستان زندگی کربلایی کاظم پس از رویدادن معجزه نزول مجدد غیبی قرآن بر او تا پایان حیات مبارکش ملای روستا (( شیخ صابر )) شگفت زده این معجزه را تایید می کند و روستائیان، اهمیت این معجزه را تشخیص نداده جز اینکه گفتند محمد کاظم نظر کرده امام زاده ها شده است. این قضیه مهم به مرور زمان در روستا به فراموشی سپرده شد و هرگاه نیز ملای روستا به محمد کاظم می گفته تا به نزد علمای قم رفته و ایشان را مطلع نمایند، جواب میداده :میترسم ریاکاری شود و خداوند این موهبت را از من پس بگیرد . کربلایی محمد کاظم کریمی به مدت 13 سال این اتفاق را مخفی نگاه می دارد تا حدود 40 سالگی خود. تا اینکه روزی در سفر به عتبات عالیات در طول مسیر پس از گرفتن اشتباه قرآنی دو طلبه و پرس و جوی آن دو طلبه از چگونگی این تسلط او بر قرآن، آن ماجرا فاش می شود. در شهر نجف با علمای اعلام مواجه و پس از امتحانات عدیده از او ، بر آنان یققین حاصل گشت که ایشان بدون داشتن سواد ، به امر الهی نه تنها حافظ کل قرآن کریم شده ، بلکه قادر است به تمام سوالات علوم قرآنی پاسخ بدهد و متقابلا علماء خاص و عام پاسخگوی سوالات کربلایی کاظم در مورد قرآن نبودند . بعد از بازگشت از کربلای معلا از سوی آیت الله بروجردی به شهر قم دعوت شد و مورد امتحان آیات عظام قرار گرفت . کربلایی کاظم با هر بار حاضر شدن در جمع علماء و طلاب و با پاسخگویی به سوالات قرآنی ، عام و خاص را متحیر می ساخت. با بلند شدن آوازه کربلایی کاظم ، شهید نواب صفوی به شهر قم آمد و از آنجا به رسم میزبانی ، کربلایی کاظم را با خود به تهران و در تهران از طریق برگزاری جلسات عمومی ، جلسات با علماء ، مصاحبات مطبوعاتی و به موازات از طریق مطبوعات کثیر الانتشار ، کربلایی کاظم معجزه پیش آمده قرآنی را به اطلاع عموم مردم کشور و نیز به اطلاع شخصیت های علمی و فرهنگی جهان اسلام رسانید و در ادامه با سفر به استان خراسان ، سمنان ، نیشابور ، سبزوار ، دامغان ، قوچان و شهر مشهد با استقبال بی نظیری از کربلایی کاظم، مردم و علماء از نزدیک با معجزه بزرگ قرآن آشنا شدند . بعد از افشاء معجزه حافظ و عالم شدن کربلایی کاظم به قرآن کریم در سال 1308 شمسی ، علماء تشیع و تسنن در نجف ، در کویت ، در مصر ، در قم ، در تهران ، خراسان و بسیاری از شهرهای دیگر ایران از کربلایی دعوت به مباحثه می نمودند و روزنامه های کثیر الانتشار مثل روزنامه اطلاعات و روزنامه ندای حق خبر این ملاقات ها و جلسلت را پی در پی انتشار می دادند که عباس غله زاری در تهیه و نشر این گزارشات نقش جدی و عاشقانه ای را ایفا نمود . شهید نواب صفوی او را با خود به تهران برد و روزنامه‌نگاران كیهان، اطلاعات، تهران مصور و خواندنی‌ها را دعوت كرد و با آنها با وی مصاحبه‌ای به عمل آورد و در جرائد آن روز منتشر نمودند. پس چون عازم مشهد مقدس شدند، وی را با خود به مشهد بردند و هنگامی كه در شهرهای سمنان، دامغان، شاهرود، سبزوار و نیشابور مورد استقبال مردم قرار گرفتند، آن شهید بزرگوار، وی را معرفی می‌كردند تا مردم با دیدن این معجزة، دین و ایمانشان تقویت شده، ارادة ایشان در عمل كردن به دستورات دین و مبارزه با طاغوت قوی‌تر گردد. در مشهد به مهدیّة مرحوم حاج آقا عابدزاده وارد می‌شوند و همان روز علما، فرهنگیان و دیگر مردم می‌آیند و از حافظ قرآن دربارة آیات قرآن، سؤال می‌كنند. آیت‌الله سیّد هبةالدین شهرستانی كه مقیم بغداد بودند در سفر به مشهد مقدس، در راه بازگشت در شهر كنگاور با حافظ قرآن برخورد و پس از امتحانات بسیار او را با خود به عراق بردند. علما و حافظان قرآن ـ از شیعه و اهل سنت ـ را جمع و با او تذكره نمودند و همگی ضمن ابراز تعجّب آن را امری عجیب می‌دانستند. در كربلا در منزل آیت‌الله میراز مهدی شیرازی، حضرات آیات آیت‌الله حاج سیّد ابوالقاسم خویی و حاج سیّد هادی میلانی و دیگران اجتماع و هر سؤالی از قرآن از وی‌كردند، بدون تأمل و به صورت دقیق پاسخ می‌گفت. حتی کار به جایی رسید که محمد رضا شاه بعد از اطلاع از این اتفاق از طریق یکی از استانداران و یکی از فرمانداران وقت خود پیامی برای کربلایی محمد کاظم کریمی ساروقی فرستاد مبنی بر اینکه من شنیده ام که فردی به صورت معجزه حافظ قرآن شده است به او بگویید که به دربار ما بییاید تا مسئولیت قرآنی دربار را به او بسپاریم و همیشه اینجا نزد ما باشند. در ادامه کربلایی کاظم به آن فرماندار اینگونه می گوید که پول او بدرد من نمی خورد. بهتر است آن پول را به خواهرش بدهد چون شنیده ام قمار باز خوب و قهاری است تا از آن استفاده بکند. من از مجتهدین و مراجع پول قبول نمی کنم، حال بییایم و از او پول بگیرم. آن هم پولی حرام. چگونگی تسلط کربلایی کاظم بر قرآن (سطح تسلط او بر قرآن قابل یادگیری و آموختنی نبود ) • بازگویی شماره و مکان قرآن با خواندن آیه سریعا و بدون مکث • خواندن قرآن به صورت وارونه از انتها به ابتدا • تشخیص عبارات قرآن در میان کتابهای عربی و فارسی با دستخطهای یکنواخت سریعا • باز کردن قرآن و نشان دادن مکان آیه تقریباً بدون ورق زدن با هر چاپ قرآنی • تشخیص سریع اختلاط کلمات و آیات قرآنی با همدیگر و باز گویی مکان هر کدام • جستجوی عبارتها و کلمات در قرآن و تعداد و مکان تکرار هر کدام بدون هیچ گونه مکثی • بیان کردن تعداد حروف سوره‌ها و اطلاعاتی در مورد تکرار حرفها و... • تشخیص قرآنی بودن یا نبودن نوشته های یکسان افراد با توجه به نیات درونی آنها • اطلاع داشتن در اسرار قرآن و خواص آیات تسلط کربلایی کاظم بر قرآن آموختنی نبود که بتوان معجزه بودن آن را زیر سوال برد و منکر شد و آن سطح تسلط او بر قرآن را ناشی از نبوغ و یا سعی و تلاش بالایش در یادگیری دانست. کربلایی کاظم با وجود بی سواد بودن، به غیر از آنکه قرآن را از ابتدا به انتها حفظ بود و می خواند، می توانست قرآن را از انتها به ابتدا نیز بخواند. بر تمام کلمات و حروف قرآن تسلطی کامل و عجیب داشت و بر تعداد تکرار کلمات و حتی حروف در هر سوره و در کل قرآن آگاه بود.. برای مثال اگر از او پرسیده می شد که کلمه لم چند بار در قرآن تکرار شده است او سریع و بدون مکث تعداد تکرار آن کلمه و مکان های آن در قرآن را ذکر می کرد و همچنین اگر از تعداد تکرار یک حرف برای مثال تعداد تکرار حرف د در هر سوره ای برای مثال سوره بقره از او سوال می شد او سریعا تعداد تکرار آن حرف را در آن سوره مشخص جواب می داد و بعد از بررسی و شمارش مشخص می شد که جواب او کاملا درست بوده است. آیات قرآن برای او نور می داد و در کتب عربی در هر جا که آیه قرآنی آورده شده بود سریعا پس از ورق زدن کتاب آن آیات قرآنی را نشان می داد و چگونگی توانایی خود بر تشخیص آنها را نورانی بودن آیات قرآن بر خلاف متون غیر قرآنی می دانست که کلمات متون غیر قرآنی برای او تیره بودند. اگر آیه قرآنی برای او خوانده می شد و هر قرآنی به دست او داده می شد ( با تعداد برگهای متفاوت و اندازه متفاوت ) او آن قرآن را مانند استخاره کردن باز می کرد و همان صفحه ای را می آورد که آن آیه قرآن در آن صفحه قرار داشت. همچنین اگر کلمه و لغتی عربی که در قرآن مجید آورده شده است برای مثال لغت عربی قل را فردی بر روی کاغذی 2 مرتبه می نوشت، یک بار به نیت قرآنی بودن آن و یک بار به نیت غیر قرآنی بودن( که عرب زبانان در گفتار و نوشتار روزمره خود از آن لغت استفاده می کنند )، اگر آن نوشته به کربلایی کاظم کریمی نشان داده می شد و پرسیده می شد که آیا این نوشته ها قرآن است و یا خیر، کربلایی کاظم قرآنی بودن یکی و قرآنی نبودن دیگری را تشخیص می داد و بیان می کرد، از نویسنده آن دو کلمه ( هر فردی می توانست باشد) سوال که می شد او بر صحت تشخیص کربلایی کاظم تصدیق می نمود که کدام را به نیت قرآنی و کدام را به نیت غیر قرآنی نوشته است. از کربلایی کاظم که چگونگی توانایی اش بر تشخیص قرآنی بودن یکی و غیر قرآنی بودن دیگری را که سوال می نمودند با آنکه کاتب و نویسنده آن دو کلمه، از نیت خود چیزی را بر زبان نیاورده بود، کربلایی کاظم چنین می گفت که آن لغتی که به نیت قرآنی نوشته شده است (برای مثال لغت قل ) در نظر من نورانی است و روشن است و آن لغت قل که به نیت غیر قرآنی نوشته شده است تیره می باشد و نور نمی دهد. حال هر لغتی از قرآن و توسط هر فردی اگر یک بار به نیت قرآنی و یک بار نیز به نیت غیر قرآنی نوشته می شد و بدون آنکه نویسنده آن دو لغت یکسان، از نیت خود چیزی بگوید، قرآنی بودن یکی و غیر قرآنی بودن دیگری را کربلایی کاظم به درستی تشخیص می داد و نویسنده آن لغات صحت گفتار کربلایی کاظم را تصدیق می نمود. محمد کاظم کریمی ( معروف به کربلایی کاظم ) بعد از افشاء معجزه قرآنی تا آخر عمر بنا به دعوت علماء و مردم به کشور عراق ، عربستان ، کویت ، مصر و شهرهای بزرگ ایران سفر میکند و با حضور در صدها جلسه عمومی و خصوصی در برابر جمعیت کثیر و علمای اعلام و نیز طلاب پرسشگر به همه سوالات پاسخ می دهد . مثلاً کسی پرسیده آقای کریمی در قرآن کلمه (( الله )) چند دفعه تکرار شده ؟ او بدون لحظه ای تامل تعدادش را می گفته . سوال کنندگان بعدی بدون فرصت دادن نمونه این سوال را می پرسیدنده اند و ایشان فوری پاسخ میداده است . چند فا ؟ چند الف ؟ چند حیم ؟ چند کاف ؟ چند ؟ چند ؟ تعداد همه را بدون تامل می گفته . حتی تعداد هر کلمه از کلمات قرآن را اگر می پرسیدند اعلام میکرده . آیات قرآن« را نیز از آخر به اول میخوانده . کدام حافظ قرآن قادر است چنین پاسخ هایی را بدهد ؟ کدام حافظ قرآن به خود جرات میداده در مدرسه فیضیه قم ، در مدارس علمیه شهر نجف و در محضر علمای اعلام و در میان خبرنگاران داخلی و خارجی ادعا کند هر سوالی از قرآن دارید بپرسید و پاسخ بگیرید ؟ تسلط او بر قرآن فقط محدود به ظواهر آیات نبود بلکه او بر مکی و مدنی بودن آیات، شان نزول آیات، خواص آیات و ... نیز اطلاع و آگاهی داشت و یکی از گلایه های آن مرحوم در اواخر حیاتشان هم همین مطلب بود که چرا فقط از ظواهر قرآن از او پرسیده شد. تسلط کربلایی کاظم فقط بر قرآن بود و هیچ متن و یا کتاب دیگری را به علت بی سواد بودن نمی توانست بخواند. اقداماتی که تاکنون در جمهوری اسلامی ایران در راستای معرفی این معجزه انجام گرفته است 1- پخش ویژه برنامه ای در مورد این معجزه نزول مجدد غیبی قرآن در ماههای مبارک رمضان، هر سال از شبکه سراسری صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران 2- نوشتن چندین جلد کتاب در مورد این اتفاق برای گروههای سنی مختلف 3- بر پایی کنگره بین المللی کربلایی کاظم کریمی ساروقی با حضور علما و شخصیت های داخلی و خارجی 59 کشور جهان اسلام در مرداد ماه سال 1386 در اراک. 4- ساخت فیلمی بر اساس داستان حقیقی زندگی کربلایی کاظم کریمی ساروقی 5- نشر و معرفی این اتفاق توسط خبرگزاری های مختلف خبری اینترنتی ایرانی 6- انجام مصاحبه های متعدد با فرزند ارشد ذکور کربلایی کاظم کرمی ساروقی در دانشگاهها و ... 7- برپایی نکوداشت های کربلایی کاظم کریمی ساروقی در نقاط مختلف ایران 8- رونمایی از تندیس یادبود کربلایی کاظم ساروقی در شهرستان اراک 9- رو نمایی از تمبر یادبود کربلایی کاظم کریمی ساروقی 10- ثبت در فهرست آثار ملي كشور به عنوان ميراث معنوي استان مركزي و تلاش برای ثبت جهاني اين واقعه مهم . هدف خداوند از بروز این معجزه و استفاده ای که نسل امروز و نسل های بعدی بشریت می توانند از این اتفاق ببرند: ببینید زمانی که چنین معجزه ای در روستای ساروق اتفاق می افتد ، حدود یک هزار و سیصد سال از نزول قرآن« بر پیامبر اکرم گذشته است و دنیای قدیم جای خود را به دنیای نو و دنیای دانش و پیشرفت داده است . قرآن کریم از یک سو اسیر دست کج فهمی و ساده انگاری مسلمانان قرار گرفته ( و قالَ الرَسولُ یا رَبِ اِنَ قوم اتخذوا هذا القرآن مهجورا )) و اختلافات در امت پیامبر اسلام وارد شده است و از سوی دیگر مورد استهزاء در مکاتب ضد دین واقع بوده ... مانند مکتب مارکسیسم و... و میرفت تا قرآن« در انزوای کامل قرار گیرد . اینجا بود که خداوند برای محافظت از قرآن« به میانه آمد : (( انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون )) و قرآن را بگونه ای شگفت انگیز برای بار دوم با حذف مسئولیت رسالت ، بر قلب یک انسان شایسته به نام کربلایی کاظم نازل نمود و خداوند این مرد را تا آخر عمر به داخل کشورهای مطرح اسلامی و شهرهای مهم کشور به حرکت در می آورد تا برای مخالفان و ناآگاهان به قرآن روشن شود قرآن حق است و در طول این مدت تا پایان عمر کربلایی کاظم تسلط او بر قرآن حتی به اندازه ذره ای تضعیف نمی گردد و این موهبت از او گرفته نمی شود . سنریهم ایتنا فی الافاق و فی انفسهم حتی یتبین لهم انه الحق ( سوره کهف آیه 52 ) یعنی : بزودی نشانه هایی را برای اثبات حقانیت قرآن نشان میدهیم در عصر حاضر که انسانها در دنیا با انواع انحرافات فکری و اعتقادی روبرو هستند و ناحق خود را گاها جای حق می نشاند و حق، باطل جلوه داده می شود تا جایی که اخیرا قرآن کریم کتاب خداوند عالم در آمریکا سوزانده می شود و یا در کشوری مانند چین با جمعیتی در حدود یک و نیم میلیارد نفری که با افکار کمونیستی از اساس وجود خداوند را منکر می شوند حال چه برسد به حقانیت رسالت نبی مکرم اسلام و خاتم النبیین حضرت محمد مصطفی (ص)، راه درمان چیست؟ یکی از بهترین و موثرترین راههایی که در بیان حقانیت پیامبری پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد(ص) به عنوان پیامبر بر حق و خاتم الهی و کتاب او قرآن به عنوان کتابی الهی و همچنین دست نخورده و تحریف نشده می توان انجام د اد، معرفی درست معجزه حافظ شدن غیر آموختنی قرآن فرد بی سواد، کربلایی محمد کاظم کریمی ساروقی می باشد. حادثه ای که دهان هر انسان حتی لجوجی را می بندد. نوساناتی را که معرفی و نشر این حادثه در ایران در طول تاریخ بعد از وفات کربلایی کاظم به خود دیده است: پس از فوت کربلایی کاظم در سال 1326 و خاکسپاری ایشان در قبرستان نو شهر قم (( روبروی حرم حضرت معصومه ( س) ))، با توجه به زمان طاغوت بودن آن هنگام و سلطنت محمد رضا شاه، سال به سال ماجرای معجزه پیش آمده برای کربلایی کاظم از اذهان عمومی رخت بر بست و تنها علماء و اغلب طلاب علوم دینی می دانستند چنین معجزه ای در ایران رخ داده است . با وقوع انقلاب اسلامی توجه علماء و عوام مردم به طور کامل به مسائل انقلابی و سیاسی معطوف شد و موضوع کربلایی کاظم حتی از بین خواص نیز رخت بربست تا اینکه در سال 1380 شمسی فیلم داستانی کربلایی کاظم با حمایت همه جانبه حجه الاسلام حاج آقا قرائتی به دست آقای عباس مبشری مدیریت تهیه و کارگردانی گردید و در ادامه با انجام مصاحبه های متعدد با فرزند ارشد کربلایی کاظم آقای حاج اسماعیل کریمی ساروقی روحی جدید در کالبد معرفی و توجه به این آیت و معجزه بزرگ تاریخ اسلام یعنی نزول مجدد غیبی قرآن آن هم در زمانه ما، وارد شد و تلاش بر آن است که انشاء الله هر چه زودتر این اتفاق جهانی شده و بندگان خداوند در اقصی نقاط عالم با این اتفاق عظیم آشنا گشته و موجبات هدایت روز افزون و سریعتر بندگان خداوند به آیین پاک و صراط مستقیم اسلام عزیز فراهم آید. انشاء الله الحمد لله رب العالمین نوشته شده توسط در تاریخ پنجشنبه دهم شهریور 1390 با موضوع کربلایی کاظم در بیان علماء و اشخاص علما و شخصیت های اهل تسنن و تشیع که رخ دادن این معجزه را مورد تایید قرار دادند این ماجرا را افراد زیادی پس از دیدن کربلایی کاظم و انجام امتحانات از او در طی 38 سال، تایید نمودند و اسناد آن موجود می باشد که تعداد قابل توجهی از آن اسناد که مربوط به تصدیق علماء گذشته می باشد به صورت مکتوب بوده و تعدادی از این اسناد نیز ویدیویی می باشند (این اتفاق در سن 27 سالگی برای کربلایی کاظم روی داد و پس از 13 سال مخفی نگاه داشتن آن توسط کربلایی کاظم، در سن 40 سالگی فاش شد و تا پایان عمر او در سن 78 سالگی با او همراه بود. کربلایی کاظم در سال 1300 ه.ق برابر با 1257 ه.ش به دنیا آمد و در سال 1379 ه.ق برابر با 1336 ه.ش از دنیا رفت). از جمله علماء و مراجع تقلید عظام گذشته می توان 1- آیت الله العظمی بروجردی،2- امام خمینی، 3- آیت الله امینی صاحب الغدیر، 4- آیت الله مرعشی نجفی، 5- آیت الله میلانی،6- آیت الله حجت کوه کمری، 7- آیت الله خوانساری، 8- آیت الله سید احمد زنجانی، 9- آیت الله دستغیب،10- آیت الله صدر،11- آیت الله فاضل لنکرانی و ... را نام برد. از جمله علماء و مراجع تقلید زنده فعلی که در زمان جوانی خود کربلایی کاظم را از نزدیک دیده اند و مورد امتحان و تصدیق قرار داده اند می توان افراد ذیل را نام برد: 1- رهبر معظم انقلاب آیت الله خامنه ای ۲- آیت الله مکارم شیرازی ۳- آیت الله خزعلی ۴- آیت الله شبیری زنجانی ۵- آیت الله نوری همدانی ۶- آیت الله سبحانی ۷- آیت الله وحید خراسانی ۸- آیت الله مصباح یزدی ۹- آیت الله استادی ۱۰- آیت الله صافی گلپایگانی ۱۱- آیت الله مقتدایی ۱۲- آیت الله محفوظی ۱۳- آیت الله شاه آبادی ۱۴- آیت الله مظاهری ۱۵- آیت الله گرامی ۱۶- آیت الله سیستانی همچنین کربلایی محمد کاظم کریمی به همراه شهید نواب صفوی به کشور مصر رفت و همچنین به کشور عراق، کویت و عربستان سفر نمود و مورد امتحان و تایید مسلمانان اهل سنت نیز قرار گرفت. صدای این معجزه بزرگ تا آنجا اوج گرفت که امیر کویت و دانشگاه الازهر مصر کربلایی کاظم را به کشور کویت و کشور مصر دعوت نمودند و ایشان دعوت آنان را اجابت نمود و به تمام سوالات علماء و دانشمندان این دو کشور پاسخهای حیرت انگیز داد و مورد تایید آنها نیز قرار گرفت. امیر كویت از ایشان دعوت رسمی نمود و پس از رفتن او به كویت، امیر كویت تقاضای اقامت او را نمود تا كاخی را با همة امكانات در اختیار او گذارده تا طلابی كه قرآن را حفظ می‌كنند در نزد او مشغول باشند ولی علمای عراق این امر را صلاح ندانستند و ایشان به عراق و بعد به ایران و قم بازگشت. خلاصه اینکه تمامی علمای تشیع و تسنن اعلام داشتند ، کربلایی کاظم یک فرد عادی نیست ، بلکه معجزه ی بزرگ قرآن کریم است که بعد از پیامبر اکرم ، اینگونه قرآن کریم ، یکجا بر قلب او نازل شده است . بعضا میگویند معجزه بزرگ قرآن در قرن بیستم . اما باید گفت حافظ و عالم شدن محمد کاظم کریمی ساروقی به قرآن کریم در کمتر از چند دقیقه ، بعد از نزول قرآن کریم بر پیامبر اسلام ، بزرگترین معجزه بزرگ قرآن در طول تاریخ اسلام است . آیت الله مرعشی نجفی (ره) در طول یک ماه قرآن موجود را با قرآنی که به کربلایی محمد کاظم کریمی داده شده و القاء شده بود مقایسه نمود و دیدند که در کل قرآن، حتی کلمه ای بین قرآن موجود و قرآنی که کربلایی کاظم می خواند تفاوت وجود ندارد و تنها چند حرکت فتحه، کسره و ضمه تفاوت وجود داشت. در حال حاضر دستونشته هایی از علما در مورد تایید این اتفاق وجود دارد که در زیر به آنها اشاره می گردد. آیت الله بروجردی و کربلایی کاظم در جلسه ای مرحوم آیة الله العظمی بروجردی آیاتی را از حافظ قرآن پرسیدند و او بدون معطلی پاسخ گفت . سپس آیة الله آیه ای تلاوت می کند ، کربلایی کاظم میگوید : آقا ، آیه آنطور که خواندید نیست . آقا می فرماید : من هم اشتباه خواندم ؟ عرض کرد : بلی آقا ، شما مجتهد و مرجع تقلید هستید ، ولی آیه آن گونه که خواندید نیست بلکه این طور است . سپس قرآن آوردند و دیدند که حافظ قرآن درست گفته است . در موارد خلاف بین قراء سبعه ، مرحوم آیة الله بروجردی نظر کربلایی کاظم را جویا می شدند و قرائت او برایشان معتبر و قابل اعتماد بود و در موردی فرمودند : ما سوره حمد را نمی توانیم به قهقرا بخوانیم ، ولی او سوره بقره را می تواند از انتها به اول بخواند. کربلایی کاظم در جلسه ای و در حضور علماء قم به حضرت آیت اله بروجردی میگوید : شما ساعت ها از من سوال کردید در مورد قرآن و من همه را جواب دادم . اکنون من یک سوال می پرسم و شما جواب بدهید . از آقای بروجردی می پرسد :کدام سوره از سوره های قرآن است که خداوند هفت حرف از حروف عربی را در آیاتش نازل نکرده است و آن هفت حرف مربوط به هفت طبقه جهنم می باشد که خداوند از سوره حمد آنها را برداشته است . آیت الله و دیگران که از پاسخ دادن عاجز می مانند از ایشان در خواست می کنند پاسخ سوال را خود بگوید . کربلایی کاظم می گوید : و آن سوره حمد است که همیشه در نماز می خوانید و آن هفت حرف : ( ث ، ج ، خ ، ذ ، ش ، ظ ، ف ) می باشد و تفسیر و علت نازل نشدن این حروف در سوره حمد چنین می گوید که ث از ثبورا می آید که در سوره فرقان قرار دارد و مکان افرادی است که نماز نمی خوانند و در طبقه زیرین جهنم است، ج از جهنم است، خ که از خسران می آید، ذ از ذقوم می آید که خوراک اهل جهنم بوده و در سوره دخان قرار دارد، ش از شیطان می آید، ظ هم از لظا می آید که آتش سوزانی است که در جهنم قرار دارد و به یک لحظه انسان را ذوب می کند، ف از فضع اکبر می آید که در سوره انبیاء قرار دارد که در روز قیامت مردم در فضع اکبر هستند که خداوند با آنها چه می کند؟ - به نقل از روزنامه ندای حق شماره 44 – سال 1344 آیت الله خامنه ای و کربلایی کاظم حضرت آیت الله خامنه ای در دیدار با فرزند کربلایی کاظم در تاریخ 01/03/85 مرحوم کربلایی کاظم را من در حرم حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در دیده بودم ، در کنار مناره مسجد گوهر شاد نشسته بود . قرآنش هم دستش بود ، هر کس هر آیه ای را می پرسید با این که اصلا سواد نداشت قرآنش را باز میکرد و با دستش آن آیه را نشان می داد . این را من خودم دیدم و امتحان کردم این سماعی نبود . مرحوم کربلایی کاظم همان کسی است که بیسواد و در جوانی بر اثر یک توسل به امامزادگانی که در ساروق است حافظ قرآن شد ، بنده هم رفتم آن امامزادگان را زیارت کردم ، آن شبستانی که ایشان شب در آنجا بیتوته کردند و در همان جا هم مشرف به حمل قرآن شدند را بنده رفته و دیده ام . آیت الله بروجردی ایشان را امتحان و تایید کرده بودند . موقعی که شهید نواب صفوی، کربلایی محمد کاظم را به مشهد آوردند و در بالای منبر او را به علما معرفی کردند از کربلایی سؤالهایی درباره قرآن و آیات قرآن کردم و حافظ قرآن شدن ایشان را جزو کرامات دیدم آیت الله سید محمد جواد علوی طباطبایی بروجردی و کربلایی کاظم نوه آیت الله العظمی بروجردی مرحوم آقای سید اسماعیل علوی، پسر عموی پدر بنده و برادرزادة حضرت آیت ‌الله بروجردی ـ‌ رحمة ‌الله‌ علیه‌ ـ بود. ایشان رئیس ادارۀ ثبت اراك بودند؛ ازاین ‌رو با مرحوم كربلایی كاظم آشنایی پیدا كردند و بی‌درنگ ایشان را به قم نزد مرحوم پدر ما آوردند و به وسیلۀ ایشان خدمت آیت ‌الله بروجردی رسیدند. مرحوم آیت‌الله بروجردی ذاتاً فرد زود باوری نبودند؛ هر ادعایی را به‌ سادگی نمی ‌پذیرفتند و در این زمینه بسیار دقت می ‌كردند.از آنجا که بنده در آن زمان، مدرسه می ‌رفتم، در نخستین جلسه ‌ای كه کربلایی کاظم را خدمت ایشان آورده بودند، حاضر نبودم. پدر من در همان زمان،‌ داستان آن جلسه را برای برخی از دوستانی كه برای دیدن مرحوم كربلایی كاظم به منزل ما می آمدند، از جمله حضرت امام ـ ‌رحمة‌ا لله ‌علیه‌ـ نقل می كردند. ایشان می‌ فرمودند که مرحوم آیت ‌الله بروجردی در آن جلسه سؤالات مختلفی از کربلایی کاظم پرسیده بودند. خود ایشان حافظ بسیاری از آیات قرآن بودند؛ چنان‌ که پدرم می فرمودند: بیش از یک‌ سوم قرآن را حفظ بودند. ایشان آیه ‌ای را می خواندند و مرحوم كربلایی كاظم ادامۀ آن را تلاوت می‌ کرد؛ همان گونه كه در آن زمان معمول بود. پدرم نقل می كردند که حتی آیت ‌الله بروجردی برخی از آیات را به هم می چسباندند؛ ابتدای یک آیه، بخشی از وسط آیۀ دیگر و انتهای آیۀ دیگری را به هم می‌ چسباندند و به عنوان یک آیه می خواندند. كربلایی كاظم با همان زبان خودش می گفت: آیه این نیست.قسمت اول را به همراه دنباله‌ اش می ‌خواند و شمارۀ آیه و نام سوره ‌اش را هم می ‌گفت.سپس بخش وسطی را با قبل و بعد آن می ‌خواند و بعد بخش انتهایی را به همین ترتیب بیان می ‌کرد. در نتیجه ایشان از همان جلسۀ اول نزد آیت ‌الله بروجردی جلوه كردند. مرحوم کربلایی کاظم بسیار مورد توجه آیت ‌الله بروجردی قرار گرفته بود؛ به گونه‌ای که گاهی در حدود دو ساعت می نشستند و با هم صحبت می كردند. این امر برای من جای پرسش داشت؛ چون آن زمان آیت ‌الله بروجردی، در اوج مرجعیت شیعه و زعامت عامه بود و كربلایی كاظم هم فرد بی ‌سوادی بود که در ظاهر هیچ سنخیتی با ایشان نداشت. من بعد ها از مرحوم آقای سید اسماعیل علوی و پدر خودم پرسیدم كه آیت‌الله بروجردی به چه دلیل چنین توجهی به ایشان داشتند؟ پدر من در پاسخ، بر دو نكته بسیار تأکید می كردند: نخست اینکه آیت‌ الله بروجردی، وجود شخص کربلایی كاظم را حجتی در زمان ما می ‌دانستند.شخصی كه كاملاً بی ‌سواد بود، با عنایت ویژه ‌ای حافظ قرآن شده بود؛ به گونه‌ ای که حتی ویژگی ‌های سوره ‌ها و آیه ‌ها را نیز می‌ شناخت. این امر از آن‌ رو اهمیت داشت که در آن زمان، تفكر ماتریالیستی و مادی ‌گرایانۀ حزب توده، به ویژه در محافل علمی و دانشگاهی بسیار جا افتاده بود. هرچند این حزب سرکوب شده بود، اما مبانی فکری آن در بین جوانان و جامعۀ روشن ‌فكری آن زمان، به تفكر غالب تبدیل شده بود. مرحوم آیت ‌الله بروجردی نیز با دیدگاه گستردۀ خود، به همة جنبه ‌ها توجه داشتند و معتقد بودند كه معرفی مرحوم کربلایی كاظم به جوانان به عنوان حجتی در روزگار ما، كار بسیار مهمی است؛ مطلب دوم كه برای آیت ‌الله بروجردی بسیار مهم بود، بحث تحریف قرآن بود. در بین علمای شیعه اختلاف است كه آیا قرآن تحریف شده است یا خیر. آیت ‌الله بروجردی، خود قایل به عدم تحریف قرآن بودند؛ اما بسیاری از بزرگان ما، مانند مرحوم صاحب كفایه ـ ‌رضوان ‌الله ‌تعالی‌علیه‌ ـ در این مسئله شك و شبهه داشتند. آیت‌الله بروجردی به گونه های مختلف کربلایی کاظم را آزمایش کردند تا اینكه برای ایشان ثابت شد واقعاً قرآن به آن مرحوم عنایت شده است. در این صورت، قرآنی كه به ایشان عنایت شده است، باید همان قرآنی باشد كه به رسول اكرم ـ‌ صلوات ‌الله‌ و سلامه ‌علیه‌ـ نازل شده است و در نتیجه نباید هیچ گونه تحریفی در آن وجود داشته باشد. آیت‌الله بروجردی نیز بار ها همۀ مواردی را كه احتمال تحریف در آنها وجود داشت، از ایشان می ‌پرسیدند و كربلایی كاظم هم که هیچ‌ اطلاعی دربارۀ بحث تحریف قرآن نداشت، فقط آیاتی را كه از او پرسیده می‌ شد، می‌ خواند. آیت ‌الله بروجردی در برخی موارد، بعضی از آیات و سوره ‌ها را چندین بار به گونه‌ های مختلف تغییر می دادند؛ مثلاً کلماتی را که برخی از بزرگان مانند مرحوم میرزا حسین نوری معتقد بودند که جزو قرآن بوده و حذف شده است، در آیه می ‌آوردند و می خواندند. كربلایی كاظم آیه را تصحیح می كرد و می گفت: نه؛ این طور نیست؛ پس از این كلمه، آن كلمه است. بحث اثبات عدم تحریف قرآن، یكی از مسائلی بود كه بسیار مورد عنایت آیت ‌الله بروجردی بود و من شنیدم كه ایشان پس از آشنایی با کربلایی کاظم، قایل شده بودند كه هیچ تحریفی در قرآن صورت نگرفته است و در این زمینه، اطمینان یافته بودند. خود من این خاطره را دارم كه جلسه‌ای در منزل ما برگزار شد و حدود ده تا پانزده نفر از علما همچون حضرت امام، حاج‌ آقا مرتضی حائری و مرحوم حاج فقیهی رشتی، و نیز آقای اسماعیل علوی و کربلایی کاظم حضور داشتند. پس از صرف نهار، نوبت به آزمایش کربلایی کاظم رسید. حاضران كتاب شرح لمعه را برای آزمون انتخاب کردند. این كتاب به زبان عربی است و در جای ‌جای آن، آیه و حدیث نیز هست. این کتاب را پیش روی کربلای کاظم گذاشتند. ایشان دست می گذاشت و متن عربی شهید را رد می كرد؛ چون نمی توانست بخواند؛ روایت ‌ها را هم نمی ‌توانست بخواند و رد می كرد؛ اما وقتی به یك كلمۀ قرآن می ‌رسید، آن را می خواند. آنچه موجب تعجب من بود، این بود كه کلماتی مثل «الله» را که در متن مرحوم شهید و حتی در روایت بود، نمی ‌دید و نمی ‌توانست بخواند؛ اما در آیه قرآن می ‌توانست بخواند. این آزمایش را چندین بار انجام دادند؛ مثلاً مواردی را مشخص كرده بودند كه آیه و روایت به هم آمیخته بود؛ دو کلمۀ یکسان ـ مثلاً «الله»ـ را به او نشان دادند و گفتند كه این «الله» است؛ آن هم «الله» است. کربلایی کاظم گفت: من نمی دانم آنجا چه چیزی است؛ اما به آیه كه می رسم، نور سبزی هست؛ با این نور، من آن آیه را می بینم و می توانم بخوانم؛ اما غیر آن را نمی توانم بخوانم. بنابراین، ایشان این كلمات و نوشته ‌ها را نمی ‌دید؛ بلکه آنچه می دید، ورای نوشته‌ ها بود. با اینكه «الله»همان است كه در قرآن هست، اما کلمۀ الله را در جملۀ «رحم الله» در كلام مرحوم شهید، نمی دید؛ ولی در آیۀ قرآن می دید. من خودم این را در آن جلسه دیدم. به این ترتیب، مرحوم کربلایی کاظم به برکت عنایتی که دربارۀ او شده بود، در مجامع علمی قم در آن زمان، جا افتاد. در حوزه، هر مطلبی به ‌زودی پذیرفته نمی شود؛ هركس ادعایی كند، علما آن را بسیار می ‌سنجند تا جا بیافتد؛ اما داستان کربلایی كاظم و اینکه واقعاً قرآن به او عنایت شده است، در میان علما پذیرفته شد. مرحوم كربلایی كاظم حجتی است برای کسانی که غیر از زندگی ظاهری را نفی می كنند.همچنین مؤمنین و علما که معتقدند لیس العلم بكثرة التفهم والتفهیم، به برکت عنایتی که به ایشان شد، این معنا را به صورت حق الیقین درك كردند. مرحوم كربلایی كاظم از كسانی بود كه باعث شد افراد، آنچه را به صورت علم الیقین باور داشتند، به صورت حق الیقین باور کنند. بنابراین ایشان هم بر حوزه حق دارد، هم بر عامۀ مردم. مرحوم آقای سید اسماعیل علوی نقل می كردند كه وجود ایشان در اراک، تحولی در ایمان مردم و جوانان ایجاد كرد. در آن زمان، جنبه ‌هایی كه موجب روی ‌گردانی جوانان از دین شود، كم نبود و جوان هنگام ورود به دبیرستان و دانشگاه، بی‌درنگ مورد هجمۀ تفكرات مادی قرار می گرفت. در نتیجه وجود ایشان در آن زمان بسیار مؤثر بود. اساساً خداوند در هر عصری حجت ‌هایی را به مردم نشان می‌ دهد.مرحوم كربلایی كاظم هم در روزگار ما و در این زمینه‌ ها حجت خدا بود. متن دستخط مرح?

Description:

kazim karbalai kazim karbalai Miracle of Quran - An Illiterate Person Became Hafiz e Quran in one night iran pule ahanchi ulmas ayatullah and mujtehdeen examined and witnessed http://moejezeasr.blogfa.com/ Re revelation of the Quran ( Miracle of the Quran ) Kazem Karbalai Saruqi village in the central province of functions, in the year 1275 Hijri was born in a poor family and religion. The family\\\\\\\'s main occupation was agriculture. But due to lack of personal property he had to work in the fields of others In that year he worked day after day, in passing through the village shrine between sleep and waking, Alshhvdy is subject to discovery. During which a whole section on the Holy Quran. Leaders have sought to verify this. After testing, it\\\\\\\'s wonderful to be acknowledged. The documents are available to them. Kazim Quran could be read from the ends first. If someone deliberately sang a verse that was wrong. Became blind later in life. The rest of the land was in 1336 Hijri New Qom was buried in the cemetery Here is sarogh an ancient city. The great and faithful men like Karbalaey kazem saroghy lived in this terriorty. Professor Jafar Sobhany says: In 1333 (A.H) it is said that aman who was 50 years old and illitrate could read qoran by heart and show the place of any verse in it but he couldn’t read any book or papper .karbalaek kazem saroghy said that he was learned it in a dream in fact, Qoran was inspired to him. karbalaek kazem saroghy ‘s old son say: my father said that I was in shrine then two seyyed came there and learned me some thing that I didn’t know what is it: but I know it was Arabic. We went to see Mr sabery araky chaplam of the place Mr sabery araky asked him some questions. He understood that karbalaek kazem saroghy was illiterate. So he declared that it was a miracle and God give him the blessing. Aiatollah Makarem Shirazi says: I wanted to know the cause of giving him the blessing. After studing, I understood that he was a farmer who followed religious laws like lawful, unlawful activities and pay a thithe of his wealth. He went to Qom in 6 th of Moharam and died in 9 th of it نزول مجدد غیبی قرآن بعد بیش از حدود 1300 سال از پیامبری حضرت محمد مصطفی (ص) بر کربلایی محمد کاظم کریمی (ساروقی) ۱- موید حقانیت وجود خداوند، عالم غیب و رسالت نبی اسلام حضرت محمد (ص) ۲- موید حقانیت و همچنین کم و زیاد نشدن قرآن مجید (حتی به قدر و اندازه یک کلمه) ۳- موید حقانیت، روی دادن و آمدن هر آنچه که در قرآن مجید آمده است از قبیل آمدن روز قیامت و برانگیخته شدن مردگان و محاسبه ذره ذره اعمال افراد، ابدیت،عذاب و سختی جهنم، عظمت و ابدیت بهشت و ... ین حادثه و معجزه عظیم دارای ویژگی هایی به قرار ذیل می باشد 1- این اتفاق و رخ داد در مورد قرآن و نزول مجدد آن از عالم غیب و از جانب خداوند حکیم می باشد. تایید این رخ داد در حقیقت تایید وجود خداوند، عالم غیب، حقانیت رسالت نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی (ص)، حقانیت تحریف نشدن قرآن و .... بوده و می باشد که نیاز حیاتی و داروی درمان دردهای نسل امروز بشر می باشد. 2- در حقانیت رخ داده شدن این حادثه حتی ذره ای تردید وجود ندارد به صورتی که در طول 38 سال در ایران و چند کشور خارجی چه علماء و مراجع شیعه و سنی و ما بقی مردم اجتماع او را مورد امتحان قرار دادند و بر حقانیت و راستی رخ داده شدن این معجزه بزرگ تایید نمودند و شهادت دادند و حداقل این را برای حقانیت این اتفاق می توان گفت که علماء و مراجع تقلید افرادی نیستند که این تایید جمعی آنها را بتوان زیر سوال برد و منکر شد و اسناد ویدیویی و مکتوب آن در دست می باشد. ۳- تسلط و توانایی کربلایی محمد کاظم کریمی بر قرآن آموختنی نبود که فردی بتواند این ادعا را بنماید که او این تسلط را با تلاش و یا نبوغ خود آموخته و به دست آورده است. ۴- این اتفاق در زمانه ما و در عصر ما رخ داده است و مربوط به زمانهای گذشته و خیلی دور نمی باشد. اسنادی در ارتباط با این معجزه را با عناوین ذیل، ی توانید از این پایگاه اینترنتی، دریافت و دانلود نمایید: 1- فیلم ساخته شده بر اساس داستان حقیقی زندگی محمد کاظم کریمی ( ساروقی ) در چهار قسمت 2- بیانات مرجع عالیقدر، آیت الله مکارم شیرازی (از شاهدان و تصدیق کنندگان رخ دادن این معجزه) 3- فیلم مصاحبه با آیت الله خزعلی، عضو مجلس خبرگان رهبری(از شاهدان و تصدیق کنندگان رخ دادن این معجزه) 4- مصاحبه با فرزند ارشد کربلایی کاظم کریمی (ساروقی) در شبکه تلویزیونی المنار لبنان در دو قسمت 5- مصاحبه با فرزند ارشد کربلایی کاظم کریمی (ساروقی) در دانشگاه آزاد شهر مجلسی در شش قسمت 6- فیلم مصاحبه با دوستان و آشنایان کربلایی محمد کاظم کریمی (ساروقی) در شش قسمت 7- مصاحبه با فرزند ارشد کربلایی کاظم کریمی (ساروقی) در مرکز اسناد آستان قدس رضوی در شش قسمت نوشته شده توسط در تاریخ یکشنبه بیست و دوم اردیبهشت 1392 با موضوع Karbalai Kazem Re revelation of the Quran ( Miracle of the Quran ) Kazem Karbalai Saruqi village in the central province of functions, in the year 1275 Hijri was born in a poor family and religion. The family\\\\\\\'s main occupation was agriculture. But due to lack of personal property he had to work in the fields of others In that year he worked day after day, in passing through the village shrine between sleep and waking, Alshhvdy is subject to discovery. During which a whole section on the Holy Quran. Leaders have sought to verify this. After testing, it\\\\\\\'s wonderful to be acknowledged. The documents are available to them. Kazim Quran could be read from the ends first. If someone deliberately sang a verse that was wrong. Became blind later in life. The rest of the land was in 1336 Hijri New Qom was buried in the cemetery Here is sarogh an ancient city. The great and faithful men like Karbalaey kazem saroghy lived in this terriorty. Professor Jafar Sobhany says: In 1333 (A.H) it is said that aman who was 50 years old and illitrate could read qoran by heart and show the place of any verse in it but he couldn’t read any book or papper .karbalaek kazem saroghy said that he was learned it in a dream in fact, Qoran was inspired to him. karbalaek kazem saroghy ‘s old son say: my father said that I was in shrine then two seyyed came there and learned me some thing that I didn’t know what is it: but I know it was Arabic. We went to see Mr sabery araky chaplam of the place Mr sabery araky asked him some questions. He understood that karbalaek kazem saroghy was illiterate. So he declared that it was a miracle and God give him the blessing. Aiatollah Makarem Shirazi says: I wanted to know the cause of giving him the blessing. After studing, I understood that he was a farmer who followed religious laws like lawful, unlawful activities and pay a thithe of his wealth. He went to Qom in 6 th of Moharam and died in 9 th of it نوشته شده توسط در تاریخ پنجشنبه دهم شهریور 1390 با موضوع توضیحاتی در مورد این معجزه عظیم ( حافظ قرآن شدن کربلایی محمد کاظم کریمی ساروقی در یک لحظه ) داستان زندگی کربلایی کاظم قبل از روی دادن معجزه به صورت غیبی حافظ قرآن شدنش محمد کاظم کریمی ساروقی فرزند عبد الواحد، معروف به کربلایی کاظم در یکی از روستاهای دور افتاده اراک به نام ساروق ، از توابع فراهان اراک، در خانواده‌ای فقیر چشم به جهان گشود و پس از گذراندن ایام کودکی به کار کشاورزی و دامداری پرداخت. وی تقریبا همچون سایر مردم روستا از خواندن و نوشتن محروم بود و بهره‌ای از دانش و علم نداشت و با وجود علاقه به یاد گرفتن خواندن، نوشتن و آموزش قرآن، به علت عدم توانایی مالی پدر به مکتب نرفت و درس نخواند. یک سال، در ماه مبارک رمضان، مبلّغی از سوی آیت‌الله‌العظمی حاج شیخ عبدالکریم حایری به روستای ایشان می‌رود و در منبر و سخنرانی خود از نماز، خمس و زکات می‌گوید و در ضمن تاکید می‌کند که هر مسلمانی حساب سال نداشته باشد و حقوق مالی خویش را ندهد، نماز و روزه‌اش صحیح نیست. کسانی که گندمشان به حد نصاب برسد و زکات و حق فقرا را ندهند، مالشان به حرام مخلوط می‌گردد و اگر با عین پول آن گندم‌های زکات نداده خانه یا لباس تهیه کنند، نماز در آن خانه و با آن لباس باطل است، وی همچنین تاکید می‌کند که مسلمان واقعی باید به احکام الهی و حلال و حرام خداوند توجه کند و زکات مالش را بدهد. محمد کاظم که می‌دانست ارباب و مالک ده، خمس و زکات نمی‌دهد، ابتدا به او تذکر می‌دهد، ولی او اعتنا نمی‌کند، از این رو، تصمیم می‌گیرد روستای خود را ترک کند و برای ارباب ده کار نکند، هر چه خویشان، به خصوص پدرش، بر ماندن وی پا فشاری می‌کنند، او حاضر نمی‌شود در آن روستا بماند و شبانه از ده فرار می‌کند و تقریبا سه سال برای امرار معاش در دهات دیگر به عملگی و خارکنی می‌پردازد، تا با دسترنج حلال گذران عمر کند. دقت شود که تقوای او و رعایت حلال و حرام در او به حدی بود که همسر خود را در روستا می گذارد و چند سال به شهر غربت می رود تا مال حلال به دست بیاورد. یک روز مالک ده از محل او مطلع می‌شود و برای او پیغام می‌فرستد که من توبه کرده‌ام و خمس و زکات مالم را می‌دهم و از تو می‌خواهم که به ده برگردی و نزد پدرت بمانی. او به روستای خود بر می‌گردد و در زمینی که ارباب در اختیار او می‌نهد، مشغول کشاورزی می‌شود و از همان آغاز نیمی از گندمی را که در اختیارش نهاده شده بود، به فقرا می‌بخشد و بقیه را در زمین می‌افشاند. خداوند به زراعت او برکت می‌دهد، به حدی که فزون‌تر از حد معمول برداشت می‌کند. وی به شکرانه برکت یافتن زراعتش تصمیم می‌گیرد هر ساله نیمی از محصولش را بین فقرا تقسیم کند. داستان چگونگی وقوع معجزه به صورت غیبی حافظ قرآن شدن کربلایی کاظم (ره) یک روز در سن 27 سالگی در زمان برداشت محصول، هنگامی که خرمنش را کوبیده بود، منتظر وزیدن باد می‌ماند تا گندم‌ها را باد دهد و کاه را از گندم جدا کند، ولی هر چه منتظر می‌ماند باد نمی‌وزد. نا امیدانه به ده بر می‌گردد، در راه یکی از فقرای روستا او را می‌بیند و می‌گوید: «امسال چیزی از محصولت را به ما ندادی و ما را فراموش کردی». او می‌گوید: «خدا نکند که من فقرا را فراموش کنم! راستش، هنوز نتوانسته‌ام محصولم را جمع کنم». آن فقیر خوشحال به ده بر می‌گردد، اما محمدکاظم دلش آرام نمی‌گیرد و آشفته حال به مزرعه باز می‌گردد و با زحمت زیاد، مقداری گندم را برای او جمع می‌کند و نیز قدری علوفه برای گوسفندانش می‌چیند و آنها را بر می‌دارد و روانه دهکده می‌شود. در راه بازگشت، برای رفع خستگی گندم‌ها و علوفه را در کناری می‌نهد و روی سکوی درِ باغ امامزاده 72 تن، که نزدیک روستا قرار دارد، می‌نشیند. ناگاه می‌بیند که دو سید جوان عرب نورانی و بسیار خوش سیما، نزد او می‌آیند. وقتی به او می‌رسند، می‌گویند: محمدکاظم نمی‌آیی برویم در این امامزاده فاتحه‌ای بخوانیم؟ او تعجب می‌کند که چطور آنها که هرگز او را ندیده‌اند او را به اسم صدا می‌زنند؟ محمدکاظم می‌گوید: «آقا، من قبلاً به زیارت رفته‌ام و اکنون می‌خواهم به خانه برگردم» ولی آنها می‌گویند:« بسیار خوب، این علوفه‌ها را کنار دیوار بگذار و با ما بیا فاتحه‌ای بخوان. بنابراین محمدکاظم به دنبال آنها روانه امامزاده می‌شود» آن دو جوان مشغول خواندن چیزهایی می‌شوند که محمدکاظم نمی‌فهمد و ساکت کناری می‌ایستد، یکی از آن آقایان می گوید که محمد کاظم به نوشته بالا نگاه بکن در این لحظه کربلایی کاظم می بیند که خطی به صورت نور دمیده شد و ناگاه مشاهده می‌کند که در اطراف سقف امامزاده، کلماتی از نور نوشته شده که قبلاً اثری از آن کلمات بر سقف نبود. یکی از آن دو به او می‌گوید:« کربلایی کاظم چرا چیزی نمی‌خوانی؟» او می‌گوید: «من نزد ملا نرفته‌ام و سواد ندارم.» آن سید می‌گوید: «تو باید بخوانی» تاکید می کند که باید بخوانی. سپس نزد محمدکاظم می‌آید و دست بر سینه او می‌گذارد و محکم فشار می‌دهد و می‌گوید: «حالا بخوان. محمدکاظم می‌گوید: «چه بخوانم؟» آن سید می‌گوید: «این طور بخوان: بسم اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحِیم. إِنَّ رَبَّکُمُ اللهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَواتِ وَالارضَ فِی سِتَّةِ أیَّامٍ ثُمَّ استَوَی عَلَی العَرشِ یُغشِی اللَّیلَ النَّهَارَ یَطلُبُهُ حَثیثاً وَ الشَّمسَ وَ القَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتِ بِأمرِهِ، ألاَ لَهُ الخَلقُ وَ الاَمرُ تَبَارَکَ اللهُ رَبُّ العَالمَیِنَ اعراف/ 54 . محمدکاظم آن آیه و چند آیة بعدی را به همراه آن سید می‌خواند و آن سید همچنان دست به سینة او می‌کشد، تا می‌رسند به آیة 59 که با این کلمات پایان می پذیرد:إنِّی اَخَافُ عَلَیکُم عَذَابَ یَومٍ عَظِیم.اعراف/59 محمدکاظم پس از خواندن آیات، سرش را بر می‌گرداند تا با آن آقا حرفی بزند، اما ناگهان می‌بیند که خودش تنها در داخل حرم ایستاده است و از نوشته‌های روی سقف نیز چیزی بر جای نمانده است. در این موقع ترس و حالت مخصوصی به او دست می‌دهد و بی‌هوش بر زمین می‌افتد. صبح روز بعد که به هوش می‌آید، احساس خستگی شدید می‌کند و چیزی از ماجرا را به یاد نمی‌آورد. وقتی متوجه می‌شود که داخل امامزاده است، خودش را سرزنش می‌کند که چرا دست از کار کشیده‌ای و در امامزاده خوابیده‌ای!؟ بالاخره از جای بر می‌خیزد و از امامزاده خارج می‌شود و با بار علوفه و گندم به سوی ده و منزل حرکت می‌کند. در بین راه متوجه می‌شود که کلمات زیادی بلد است و ناخود آگاه آنها را زمزمه می‌کند و داستان آن دو جوان را به یاد می‌آورد و به خانه که بر می گرددو به خانه که می رسد پدرش به او می گوید که تو دیشب کجا بودی؟ ما همه جا را دنبالت گشتیم. در ادامه کربلایی کاظم می گوید که من دیشب در امامزادا بودم. پدر می گوید که تو چطور در امامزاده شب را گذراندی؟ چطور در امامزاده ای که چراغ ندارد و پر از مار و عقرب و جانور می باشد شب را گذراندی و نترسیدی؟ کربلایی کاظم گفت: دیشب اتفاقی برای من افتاد و دو نفر من را بردند آنجا و چیزی یادم دادند. پدر و مادرش مشکوک می شوند و احتمال می دهند که او جن زده شده باشد. در ادامه او را پیش همان واعظ روحانی ده می برند که ببیند چه اتفاقی برای او افتاده است؟ داستان را برای آن مبلغ روحانی روستا تعریف می کنند. آن روحانی می پرسد که حالا چه چیزی به تو یاد داده اند. کربلایی کاظم شروع می کند به خواندن. در آن موقع آن روحانی می گوید او قرآن می خواند و جن زده نشده است. قرآنی می آورند و هر جای قرآن را که باز می کنند و آیه ای می خوانند، می بینند که کربلایی کاظم قبل و بعدش را می داند و از حفظ می خواند. آنجا روحانی روستا می گوید که به کربلایی کاظم عنایتی شده است. روحانی روستا می گوید که برویم در امامزاده آن خطوطی را که کربلایی کاظم می گوید در سقف امامزاده دیده است ببینیم. وقتی می روند می بینند که نه اثری از خطی است و نوشته ی نورانی . آن نوشته نورانی فقط در آن لحظه وقوع معجزه بر کربلایی کاظم ظاهر شده بود. داستان زندگی کربلایی کاظم پس از رویدادن معجزه نزول مجدد غیبی قرآن بر او تا پایان حیات مبارکش ملای روستا (( شیخ صابر )) شگفت زده این معجزه را تایید می کند و روستائیان، اهمیت این معجزه را تشخیص نداده جز اینکه گفتند محمد کاظم نظر کرده امام زاده ها شده است. این قضیه مهم به مرور زمان در روستا به فراموشی سپرده شد و هرگاه نیز ملای روستا به محمد کاظم می گفته تا به نزد علمای قم رفته و ایشان را مطلع نمایند، جواب میداده :میترسم ریاکاری شود و خداوند این موهبت را از من پس بگیرد . کربلایی محمد کاظم کریمی به مدت 13 سال این اتفاق را مخفی نگاه می دارد تا حدود 40 سالگی خود. تا اینکه روزی در سفر به عتبات عالیات در طول مسیر پس از گرفتن اشتباه قرآنی دو طلبه و پرس و جوی آن دو طلبه از چگونگی این تسلط او بر قرآن، آن ماجرا فاش می شود. در شهر نجف با علمای اعلام مواجه و پس از امتحانات عدیده از او ، بر آنان یققین حاصل گشت که ایشان بدون داشتن سواد ، به امر الهی نه تنها حافظ کل قرآن کریم شده ، بلکه قادر است به تمام سوالات علوم قرآنی پاسخ بدهد و متقابلا علماء خاص و عام پاسخگوی سوالات کربلایی کاظم در مورد قرآن نبودند . بعد از بازگشت از کربلای معلا از سوی آیت الله بروجردی به شهر قم دعوت شد و مورد امتحان آیات عظام قرار گرفت . کربلایی کاظم با هر بار حاضر شدن در جمع علماء و طلاب و با پاسخگویی به سوالات قرآنی ، عام و خاص را متحیر می ساخت. با بلند شدن آوازه کربلایی کاظم ، شهید نواب صفوی به شهر قم آمد و از آنجا به رسم میزبانی ، کربلایی کاظم را با خود به تهران و در تهران از طریق برگزاری جلسات عمومی ، جلسات با علماء ، مصاحبات مطبوعاتی و به موازات از طریق مطبوعات کثیر الانتشار ، کربلایی کاظم معجزه پیش آمده قرآنی را به اطلاع عموم مردم کشور و نیز به اطلاع شخصیت های علمی و فرهنگی جهان اسلام رسانید و در ادامه با سفر به استان خراسان ، سمنان ، نیشابور ، سبزوار ، دامغان ، قوچان و شهر مشهد با استقبال بی نظیری از کربلایی کاظم، مردم و علماء از نزدیک با معجزه بزرگ قرآن آشنا شدند . بعد از افشاء معجزه حافظ و عالم شدن کربلایی کاظم به قرآن کریم در سال 1308 شمسی ، علماء تشیع و تسنن در نجف ، در کویت ، در مصر ، در قم ، در تهران ، خراسان و بسیاری از شهرهای دیگر ایران از کربلایی دعوت به مباحثه می نمودند و روزنامه های کثیر الانتشار مثل روزنامه اطلاعات و روزنامه ندای حق خبر این ملاقات ها و جلسلت را پی در پی انتشار می دادند که عباس غله زاری در تهیه و نشر این گزارشات نقش جدی و عاشقانه ای را ایفا نمود . شهید نواب صفوی او را با خود به تهران برد و روزنامه‌نگاران كیهان، اطلاعات، تهران مصور و خواندنی‌ها را دعوت كرد و با آنها با وی مصاحبه‌ای به عمل آورد و در جرائد آن روز منتشر نمودند. پس چون عازم مشهد مقدس شدند، وی را با خود به مشهد بردند و هنگامی كه در شهرهای سمنان، دامغان، شاهرود، سبزوار و نیشابور مورد استقبال مردم قرار گرفتند، آن شهید بزرگوار، وی را معرفی می‌كردند تا مردم با دیدن این معجزة، دین و ایمانشان تقویت شده، ارادة ایشان در عمل كردن به دستورات دین و مبارزه با طاغوت قوی‌تر گردد. در مشهد به مهدیّة مرحوم حاج آقا عابدزاده وارد می‌شوند و همان روز علما، فرهنگیان و دیگر مردم می‌آیند و از حافظ قرآن دربارة آیات قرآن، سؤال می‌كنند. آیت‌الله سیّد هبةالدین شهرستانی كه مقیم بغداد بودند در سفر به مشهد مقدس، در راه بازگشت در شهر كنگاور با حافظ قرآن برخورد و پس از امتحانات بسیار او را با خود به عراق بردند. علما و حافظان قرآن ـ از شیعه و اهل سنت ـ را جمع و با او تذكره نمودند و همگی ضمن ابراز تعجّب آن را امری عجیب می‌دانستند. در كربلا در منزل آیت‌الله میراز مهدی شیرازی، حضرات آیات آیت‌الله حاج سیّد ابوالقاسم خویی و حاج سیّد هادی میلانی و دیگران اجتماع و هر سؤالی از قرآن از وی‌كردند، بدون تأمل و به صورت دقیق پاسخ می‌گفت. حتی کار به جایی رسید که محمد رضا شاه بعد از اطلاع از این اتفاق از طریق یکی از استانداران و یکی از فرمانداران وقت خود پیامی برای کربلایی محمد کاظم کریمی ساروقی فرستاد مبنی بر اینکه من شنیده ام که فردی به صورت معجزه حافظ قرآن شده است به او بگویید که به دربار ما بییاید تا مسئولیت قرآنی دربار را به او بسپاریم و همیشه اینجا نزد ما باشند. در ادامه کربلایی کاظم به آن فرماندار اینگونه می گوید که پول او بدرد من نمی خورد. بهتر است آن پول را به خواهرش بدهد چون شنیده ام قمار باز خوب و قهاری است تا از آن استفاده بکند. من از مجتهدین و مراجع پول قبول نمی کنم، حال بییایم و از او پول بگیرم. آن هم پولی حرام. چگونگی تسلط کربلایی کاظم بر قرآن (سطح تسلط او بر قرآن قابل یادگیری و آموختنی نبود ) • بازگویی شماره و مکان قرآن با خواندن آیه سریعا و بدون مکث • خواندن قرآن به صورت وارونه از انتها به ابتدا • تشخیص عبارات قرآن در میان کتابهای عربی و فارسی با دستخطهای یکنواخت سریعا • باز کردن قرآن و نشان دادن مکان آیه تقریباً بدون ورق زدن با هر چاپ قرآنی • تشخیص سریع اختلاط کلمات و آیات قرآنی با همدیگر و باز گویی مکان هر کدام • جستجوی عبارتها و کلمات در قرآن و تعداد و مکان تکرار هر کدام بدون هیچ گونه مکثی • بیان کردن تعداد حروف سوره‌ها و اطلاعاتی در مورد تکرار حرفها و... • تشخیص قرآنی بودن یا نبودن نوشته های یکسان افراد با توجه به نیات درونی آنها • اطلاع داشتن در اسرار قرآن و خواص آیات تسلط کربلایی کاظم بر قرآن آموختنی نبود که بتوان معجزه بودن آن را زیر سوال برد و منکر شد و آن سطح تسلط او بر قرآن را ناشی از نبوغ و یا سعی و تلاش بالایش در یادگیری دانست. کربلایی کاظم با وجود بی سواد بودن، به غیر از آنکه قرآن را از ابتدا به انتها حفظ بود و می خواند، می توانست قرآن را از انتها به ابتدا نیز بخواند. بر تمام کلمات و حروف قرآن تسلطی کامل و عجیب داشت و بر تعداد تکرار کلمات و حتی حروف در هر سوره و در کل قرآن آگاه بود.. برای مثال اگر از او پرسیده می شد که کلمه لم چند بار در قرآن تکرار شده است او سریع و بدون مکث تعداد تکرار آن کلمه و مکان های آن در قرآن را ذکر می کرد و همچنین اگر از تعداد تکرار یک حرف برای مثال تعداد تکرار حرف د در هر سوره ای برای مثال سوره بقره از او سوال می شد او سریعا تعداد تکرار آن حرف را در آن سوره مشخص جواب می داد و بعد از بررسی و شمارش مشخص می شد که جواب او کاملا درست بوده است. آیات قرآن برای او نور می داد و در کتب عربی در هر جا که آیه قرآنی آورده شده بود سریعا پس از ورق زدن کتاب آن آیات قرآنی را نشان می داد و چگونگی توانایی خود بر تشخیص آنها را نورانی بودن آیات قرآن بر خلاف متون غیر قرآنی می دانست که کلمات متون غیر قرآنی برای او تیره بودند. اگر آیه قرآنی برای او خوانده می شد و هر قرآنی به دست او داده می شد ( با تعداد برگهای متفاوت و اندازه متفاوت ) او آن قرآن را مانند استخاره کردن باز می کرد و همان صفحه ای را می آورد که آن آیه قرآن در آن صفحه قرار داشت. همچنین اگر کلمه و لغتی عربی که در قرآن مجید آورده شده است برای مثال لغت عربی قل را فردی بر روی کاغذی 2 مرتبه می نوشت، یک بار به نیت قرآنی بودن آن و یک بار به نیت غیر قرآنی بودن( که عرب زبانان در گفتار و نوشتار روزمره خود از آن لغت استفاده می کنند )، اگر آن نوشته به کربلایی کاظم کریمی نشان داده می شد و پرسیده می شد که آیا این نوشته ها قرآن است و یا خیر، کربلایی کاظم قرآنی بودن یکی و قرآنی نبودن دیگری را تشخیص می داد و بیان می کرد، از نویسنده آن دو کلمه ( هر فردی می توانست باشد) سوال که می شد او بر صحت تشخیص کربلایی کاظم تصدیق می نمود که کدام را به نیت قرآنی و کدام را به نیت غیر قرآنی نوشته است. از کربلایی کاظم که چگونگی توانایی اش بر تشخیص قرآنی بودن یکی و غیر قرآنی بودن دیگری را که سوال می نمودند با آنکه کاتب و نویسنده آن دو کلمه، از نیت خود چیزی را بر زبان نیاورده بود، کربلایی کاظم چنین می گفت که آن لغتی که به نیت قرآنی نوشته شده است (برای مثال لغت قل ) در نظر من نورانی است و روشن است و آن لغت قل که به نیت غیر قرآنی نوشته شده است تیره می باشد و نور نمی دهد. حال هر لغتی از قرآن و توسط هر فردی اگر یک بار به نیت قرآنی و یک بار نیز به نیت غیر قرآنی نوشته می شد و بدون آنکه نویسنده آن دو لغت یکسان، از نیت خود چیزی بگوید، قرآنی بودن یکی و غیر قرآنی بودن دیگری را کربلایی کاظم به درستی تشخیص می داد و نویسنده آن لغات صحت گفتار کربلایی کاظم را تصدیق می نمود. محمد کاظم کریمی ( معروف به کربلایی کاظم ) بعد از افشاء معجزه قرآنی تا آخر عمر بنا به دعوت علماء و مردم به کشور عراق ، عربستان ، کویت ، مصر و شهرهای بزرگ ایران سفر میکند و با حضور در صدها جلسه عمومی و خصوصی در برابر جمعیت کثیر و علمای اعلام و نیز طلاب پرسشگر به همه سوالات پاسخ می دهد . مثلاً کسی پرسیده آقای کریمی در قرآن کلمه (( الله )) چند دفعه تکرار شده ؟ او بدون لحظه ای تامل تعدادش را می گفته . سوال کنندگان بعدی بدون فرصت دادن نمونه این سوال را می پرسیدنده اند و ایشان فوری پاسخ میداده است . چند فا ؟ چند الف ؟ چند حیم ؟ چند کاف ؟ چند ؟ چند ؟ تعداد همه را بدون تامل می گفته . حتی تعداد هر کلمه از کلمات قرآن را اگر می پرسیدند اعلام میکرده . آیات قرآن« را نیز از آخر به اول میخوانده . کدام حافظ قرآن قادر است چنین پاسخ هایی را بدهد ؟ کدام حافظ قرآن به خود جرات میداده در مدرسه فیضیه قم ، در مدارس علمیه شهر نجف و در محضر علمای اعلام و در میان خبرنگاران داخلی و خارجی ادعا کند هر سوالی از قرآن دارید بپرسید و پاسخ بگیرید ؟ تسلط او بر قرآن فقط محدود به ظواهر آیات نبود بلکه او بر مکی و مدنی بودن آیات، شان نزول آیات، خواص آیات و ... نیز اطلاع و آگاهی داشت و یکی از گلایه های آن مرحوم در اواخر حیاتشان هم همین مطلب بود که چرا فقط از ظواهر قرآن از او پرسیده شد. تسلط کربلایی کاظم فقط بر قرآن بود و هیچ متن و یا کتاب دیگری را به علت بی سواد بودن نمی توانست بخواند. اقداماتی که تاکنون در جمهوری اسلامی ایران در راستای معرفی این معجزه انجام گرفته است 1- پخش ویژه برنامه ای در مورد این معجزه نزول مجدد غیبی قرآن در ماههای مبارک رمضان، هر سال از شبکه سراسری صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران 2- نوشتن چندین جلد کتاب در مورد این اتفاق برای گروههای سنی مختلف 3- بر پایی کنگره بین المللی کربلایی کاظم کریمی ساروقی با حضور علما و شخصیت های داخلی و خارجی 59 کشور جهان اسلام در مرداد ماه سال 1386 در اراک. 4- ساخت فیلمی بر اساس داستان حقیقی زندگی کربلایی کاظم کریمی ساروقی 5- نشر و معرفی این اتفاق توسط خبرگزاری های مختلف خبری اینترنتی ایرانی 6- انجام مصاحبه های متعدد با فرزند ارشد ذکور کربلایی کاظم کرمی ساروقی در دانشگاهها و ... 7- برپایی نکوداشت های کربلایی کاظم کریمی ساروقی در نقاط مختلف ایران 8- رونمایی از تندیس یادبود کربلایی کاظم ساروقی در شهرستان اراک 9- رو نمایی از تمبر یادبود کربلایی کاظم کریمی ساروقی 10- ثبت در فهرست آثار ملي كشور به عنوان ميراث معنوي استان مركزي و تلاش برای ثبت جهاني اين واقعه مهم . هدف خداوند از بروز این معجزه و استفاده ای که نسل امروز و نسل های بعدی بشریت می توانند از این اتفاق ببرند: ببینید زمانی که چنین معجزه ای در روستای ساروق اتفاق می افتد ، حدود یک هزار و سیصد سال از نزول قرآن« بر پیامبر اکرم گذشته است و دنیای قدیم جای خود را به دنیای نو و دنیای دانش و پیشرفت داده است . قرآن کریم از یک سو اسیر دست کج فهمی و ساده انگاری مسلمانان قرار گرفته ( و قالَ الرَسولُ یا رَبِ اِنَ قوم اتخذوا هذا القرآن مهجورا )) و اختلافات در امت پیامبر اسلام وارد شده است و از سوی دیگر مورد استهزاء در مکاتب ضد دین واقع بوده ... مانند مکتب مارکسیسم و... و میرفت تا قرآن« در انزوای کامل قرار گیرد . اینجا بود که خداوند برای محافظت از قرآن« به میانه آمد : (( انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون )) و قرآن را بگونه ای شگفت انگیز برای بار دوم با حذف مسئولیت رسالت ، بر قلب یک انسان شایسته به نام کربلایی کاظم نازل نمود و خداوند این مرد را تا آخر عمر به داخل کشورهای مطرح اسلامی و شهرهای مهم کشور به حرکت در می آورد تا برای مخالفان و ناآگاهان به قرآن روشن شود قرآن حق است و در طول این مدت تا پایان عمر کربلایی کاظم تسلط او بر قرآن حتی به اندازه ذره ای تضعیف نمی گردد و این موهبت از او گرفته نمی شود . سنریهم ایتنا فی الافاق و فی انفسهم حتی یتبین لهم انه الحق ( سوره کهف آیه 52 ) یعنی : بزودی نشانه هایی را برای اثبات حقانیت قرآن نشان میدهیم در عصر حاضر که انسانها در دنیا با انواع انحرافات فکری و اعتقادی روبرو هستند و ناحق خود را گاها جای حق می نشاند و حق، باطل جلوه داده می شود تا جایی که اخیرا قرآن کریم کتاب خداوند عالم در آمریکا سوزانده می شود و یا در کشوری مانند چین با جمعیتی در حدود یک و نیم میلیارد نفری که با افکار کمونیستی از اساس وجود خداوند را منکر می شوند حال چه برسد به حقانیت رسالت نبی مکرم اسلام و خاتم النبیین حضرت محمد مصطفی (ص)، راه درمان چیست؟ یکی از بهترین و موثرترین راههایی که در بیان حقانیت پیامبری پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد(ص) به عنوان پیامبر بر حق و خاتم الهی و کتاب او قرآن به عنوان کتابی الهی و همچنین دست نخورده و تحریف نشده می توان انجام د اد، معرفی درست معجزه حافظ شدن غیر آموختنی قرآن فرد بی سواد، کربلایی محمد کاظم کریمی ساروقی می باشد. حادثه ای که دهان هر انسان حتی لجوجی را می بندد. نوساناتی را که معرفی و نشر این حادثه در ایران در طول تاریخ بعد از وفات کربلایی کاظم به خود دیده است: پس از فوت کربلایی کاظم در سال 1326 و خاکسپاری ایشان در قبرستان نو شهر قم (( روبروی حرم حضرت معصومه ( س) ))، با توجه به زمان طاغوت بودن آن هنگام و سلطنت محمد رضا شاه، سال به سال ماجرای معجزه پیش آمده برای کربلایی کاظم از اذهان عمومی رخت بر بست و تنها علماء و اغلب طلاب علوم دینی می دانستند چنین معجزه ای در ایران رخ داده است . با وقوع انقلاب اسلامی توجه علماء و عوام مردم به طور کامل به مسائل انقلابی و سیاسی معطوف شد و موضوع کربلایی کاظم حتی از بین خواص نیز رخت بربست تا اینکه در سال 1380 شمسی فیلم داستانی کربلایی کاظم با حمایت همه جانبه حجه الاسلام حاج آقا قرائتی به دست آقای عباس مبشری مدیریت تهیه و کارگردانی گردید و در ادامه با انجام مصاحبه های متعدد با فرزند ارشد کربلایی کاظم آقای حاج اسماعیل کریمی ساروقی روحی جدید در کالبد معرفی و توجه به این آیت و معجزه بزرگ تاریخ اسلام یعنی نزول مجدد غیبی قرآن آن هم در زمانه ما، وارد شد و تلاش بر آن است که انشاء الله هر چه زودتر این اتفاق جهانی شده و بندگان خداوند در اقصی نقاط عالم با این اتفاق عظیم آشنا گشته و موجبات هدایت روز افزون و سریعتر بندگان خداوند به آیین پاک و صراط مستقیم اسلام عزیز فراهم آید. انشاء الله الحمد لله رب العالمین نوشته شده توسط در تاریخ پنجشنبه دهم شهریور 1390 با موضوع کربلایی کاظم در بیان علماء و اشخاص علما و شخصیت های اهل تسنن و تشیع که رخ دادن این معجزه را مورد تایید قرار دادند این ماجرا را افراد زیادی پس از دیدن کربلایی کاظم و انجام امتحانات از او در طی 38 سال، تایید نمودند و اسناد آن موجود می باشد که تعداد قابل توجهی از آن اسناد که مربوط به تصدیق علماء گذشته می باشد به صورت مکتوب بوده و تعدادی از این اسناد نیز ویدیویی می باشند (این اتفاق در سن 27 سالگی برای کربلایی کاظم روی داد و پس از 13 سال مخفی نگاه داشتن آن توسط کربلایی کاظم، در سن 40 سالگی فاش شد و تا پایان عمر او در سن 78 سالگی با او همراه بود. کربلایی کاظم در سال 1300 ه.ق برابر با 1257 ه.ش به دنیا آمد و در سال 1379 ه.ق برابر با 1336 ه.ش از دنیا رفت). از جمله علماء و مراجع تقلید عظام گذشته می توان 1- آیت الله العظمی بروجردی،2- امام خمینی، 3- آیت الله امینی صاحب الغدیر، 4- آیت الله مرعشی نجفی، 5- آیت الله میلانی،6- آیت الله حجت کوه کمری، 7- آیت الله خوانساری، 8- آیت الله سید احمد زنجانی، 9- آیت الله دستغیب،10- آیت الله صدر،11- آیت الله فاضل لنکرانی و ... را نام برد. از جمله علماء و مراجع تقلید زنده فعلی که در زمان جوانی خود کربلایی کاظم را از نزدیک دیده اند و مورد امتحان و تصدیق قرار داده اند می توان افراد ذیل را نام برد: 1- رهبر معظم انقلاب آیت الله خامنه ای ۲- آیت الله مکارم شیرازی ۳- آیت الله خزعلی ۴- آیت الله شبیری زنجانی ۵- آیت الله نوری همدانی ۶- آیت الله سبحانی ۷- آیت الله وحید خراسانی ۸- آیت الله مصباح یزدی ۹- آیت الله استادی ۱۰- آیت الله صافی گلپایگانی ۱۱- آیت الله مقتدایی ۱۲- آیت الله محفوظی ۱۳- آیت الله شاه آبادی ۱۴- آیت الله مظاهری ۱۵- آیت الله گرامی ۱۶- آیت الله سیستانی همچنین کربلایی محمد کاظم کریمی به همراه شهید نواب صفوی به کشور مصر رفت و همچنین به کشور عراق، کویت و عربستان سفر نمود و مورد امتحان و تایید مسلمانان اهل سنت نیز قرار گرفت. صدای این معجزه بزرگ تا آنجا اوج گرفت که امیر کویت و دانشگاه الازهر مصر کربلایی کاظم را به کشور کویت و کشور مصر دعوت نمودند و ایشان دعوت آنان را اجابت نمود و به تمام سوالات علماء و دانشمندان این دو کشور پاسخهای حیرت انگیز داد و مورد تایید آنها نیز قرار گرفت. امیر كویت از ایشان دعوت رسمی نمود و پس از رفتن او به كویت، امیر كویت تقاضای اقامت او را نمود تا كاخی را با همة امكانات در اختیار او گذارده تا طلابی كه قرآن را حفظ می‌كنند در نزد او مشغول باشند ولی علمای عراق این امر را صلاح ندانستند و ایشان به عراق و بعد به ایران و قم بازگشت. خلاصه اینکه تمامی علمای تشیع و تسنن اعلام داشتند ، کربلایی کاظم یک فرد عادی نیست ، بلکه معجزه ی بزرگ قرآن کریم است که بعد از پیامبر اکرم ، اینگونه قرآن کریم ، یکجا بر قلب او نازل شده است . بعضا میگویند معجزه بزرگ قرآن در قرن بیستم . اما باید گفت حافظ و عالم شدن محمد کاظم کریمی ساروقی به قرآن کریم در کمتر از چند دقیقه ، بعد از نزول قرآن کریم بر پیامبر اسلام ، بزرگترین معجزه بزرگ قرآن در طول تاریخ اسلام است . آیت الله مرعشی نجفی (ره) در طول یک ماه قرآن موجود را با قرآنی که به کربلایی محمد کاظم کریمی داده شده و القاء شده بود مقایسه نمود و دیدند که در کل قرآن، حتی کلمه ای بین قرآن موجود و قرآنی که کربلایی کاظم می خواند تفاوت وجود ندارد و تنها چند حرکت فتحه، کسره و ضمه تفاوت وجود داشت. در حال حاضر دستونشته هایی از علما در مورد تایید این اتفاق وجود دارد که در زیر به آنها اشاره می گردد. آیت الله بروجردی و کربلایی کاظم در جلسه ای مرحوم آیة الله العظمی بروجردی آیاتی را از حافظ قرآن پرسیدند و او بدون معطلی پاسخ گفت . سپس آیة الله آیه ای تلاوت می کند ، کربلایی کاظم میگوید : آقا ، آیه آنطور که خواندید نیست . آقا می فرماید : من هم اشتباه خواندم ؟ عرض کرد : بلی آقا ، شما مجتهد و مرجع تقلید هستید ، ولی آیه آن گونه که خواندید نیست بلکه این طور است . سپس قرآن آوردند و دیدند که حافظ قرآن درست گفته است . در موارد خلاف بین قراء سبعه ، مرحوم آیة الله بروجردی نظر کربلایی کاظم را جویا می شدند و قرائت او برایشان معتبر و قابل اعتماد بود و در موردی فرمودند : ما سوره حمد را نمی توانیم به قهقرا بخوانیم ، ولی او سوره بقره را می تواند از انتها به اول بخواند. کربلایی کاظم در جلسه ای و در حضور علماء قم به حضرت آیت اله بروجردی میگوید : شما ساعت ها از من سوال کردید در مورد قرآن و من همه را جواب دادم . اکنون من یک سوال می پرسم و شما جواب بدهید . از آقای بروجردی می پرسد :کدام سوره از سوره های قرآن است که خداوند هفت حرف از حروف عربی را در آیاتش نازل نکرده است و آن هفت حرف مربوط به هفت طبقه جهنم می باشد که خداوند از سوره حمد آنها را برداشته است . آیت الله و دیگران که از پاسخ دادن عاجز می مانند از ایشان در خواست می کنند پاسخ سوال را خود بگوید . کربلایی کاظم می گوید : و آن سوره حمد است که همیشه در نماز می خوانید و آن هفت حرف : ( ث ، ج ، خ ، ذ ، ش ، ظ ، ف ) می باشد و تفسیر و علت نازل نشدن این حروف در سوره حمد چنین می گوید که ث از ثبورا می آید که در سوره فرقان قرار دارد و مکان افرادی است که نماز نمی خوانند و در طبقه زیرین جهنم است، ج از جهنم است، خ که از خسران می آید، ذ از ذقوم می آید که خوراک اهل جهنم بوده و در سوره دخان قرار دارد، ش از شیطان می آید، ظ هم از لظا می آید که آتش سوزانی است که در جهنم قرار دارد و به یک لحظه انسان را ذوب می کند، ف از فضع اکبر می آید که در سوره انبیاء قرار دارد که در روز قیامت مردم در فضع اکبر هستند که خداوند با آنها چه می کند؟ - به نقل از روزنامه ندای حق شماره 44 – سال 1344 آیت الله خامنه ای و کربلایی کاظم حضرت آیت الله خامنه ای در دیدار با فرزند کربلایی کاظم در تاریخ 01/03/85 مرحوم کربلایی کاظم را من در حرم حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در دیده بودم ، در کنار مناره مسجد گوهر شاد نشسته بود . قرآنش هم دستش بود ، هر کس هر آیه ای را می پرسید با این که اصلا سواد نداشت قرآنش را باز میکرد و با دستش آن آیه را نشان می داد . این را من خودم دیدم و امتحان کردم این سماعی نبود . مرحوم کربلایی کاظم همان کسی است که بیسواد و در جوانی بر اثر یک توسل به امامزادگانی که در ساروق است حافظ قرآن شد ، بنده هم رفتم آن امامزادگان را زیارت کردم ، آن شبستانی که ایشان شب در آنجا بیتوته کردند و در همان جا هم مشرف به حمل قرآن شدند را بنده رفته و دیده ام . آیت الله بروجردی ایشان را امتحان و تایید کرده بودند . موقعی که شهید نواب صفوی، کربلایی محمد کاظم را به مشهد آوردند و در بالای منبر او را به علما معرفی کردند از کربلایی سؤالهایی درباره قرآن و آیات قرآن کردم و حافظ قرآن شدن ایشان را جزو کرامات دیدم آیت الله سید محمد جواد علوی طباطبایی بروجردی و کربلایی کاظم نوه آیت الله العظمی بروجردی مرحوم آقای سید اسماعیل علوی، پسر عموی پدر بنده و برادرزادة حضرت آیت ‌الله بروجردی ـ‌ رحمة ‌الله‌ علیه‌ ـ بود. ایشان رئیس ادارۀ ثبت اراك بودند؛ ازاین ‌رو با مرحوم كربلایی كاظم آشنایی پیدا كردند و بی‌درنگ ایشان را به قم نزد مرحوم پدر ما آوردند و به وسیلۀ ایشان خدمت آیت ‌الله بروجردی رسیدند. مرحوم آیت‌الله بروجردی ذاتاً فرد زود باوری نبودند؛ هر ادعایی را به‌ سادگی نمی ‌پذیرفتند و در این زمینه بسیار دقت می ‌كردند.از آنجا که بنده در آن زمان، مدرسه می ‌رفتم، در نخستین جلسه ‌ای كه کربلایی کاظم را خدمت ایشان آورده بودند، حاضر نبودم. پدر من در همان زمان،‌ داستان آن جلسه را برای برخی از دوستانی كه برای دیدن مرحوم كربلایی كاظم به منزل ما می آمدند، از جمله حضرت امام ـ ‌رحمة‌ا لله ‌علیه‌ـ نقل می كردند. ایشان می‌ فرمودند که مرحوم آیت ‌الله بروجردی در آن جلسه سؤالات مختلفی از کربلایی کاظم پرسیده بودند. خود ایشان حافظ بسیاری از آیات قرآن بودند؛ چنان‌ که پدرم می فرمودند: بیش از یک‌ سوم قرآن را حفظ بودند. ایشان آیه ‌ای را می خواندند و مرحوم كربلایی كاظم ادامۀ آن را تلاوت می‌ کرد؛ همان گونه كه در آن زمان معمول بود. پدرم نقل می كردند که حتی آیت ‌الله بروجردی برخی از آیات را به هم می چسباندند؛ ابتدای یک آیه، بخشی از وسط آیۀ دیگر و انتهای آیۀ دیگری را به هم می‌ چسباندند و به عنوان یک آیه می خواندند. كربلایی كاظم با همان زبان خودش می گفت: آیه این نیست.قسمت اول را به همراه دنباله‌ اش می ‌خواند و شمارۀ آیه و نام سوره ‌اش را هم می ‌گفت.سپس بخش وسطی را با قبل و بعد آن می ‌خواند و بعد بخش انتهایی را به همین ترتیب بیان می ‌کرد. در نتیجه ایشان از همان جلسۀ اول نزد آیت ‌الله بروجردی جلوه كردند. مرحوم کربلایی کاظم بسیار مورد توجه آیت ‌الله بروجردی قرار گرفته بود؛ به گونه‌ای که گاهی در حدود دو ساعت می نشستند و با هم صحبت می كردند. این امر برای من جای پرسش داشت؛ چون آن زمان آیت ‌الله بروجردی، در اوج مرجعیت شیعه و زعامت عامه بود و كربلایی كاظم هم فرد بی ‌سوادی بود که در ظاهر هیچ سنخیتی با ایشان نداشت. من بعد ها از مرحوم آقای سید اسماعیل علوی و پدر خودم پرسیدم كه آیت‌الله بروجردی به چه دلیل چنین توجهی به ایشان داشتند؟ پدر من در پاسخ، بر دو نكته بسیار تأکید می كردند: نخست اینکه آیت‌ الله بروجردی، وجود شخص کربلایی كاظم را حجتی در زمان ما می ‌دانستند.شخصی كه كاملاً بی ‌سواد بود، با عنایت ویژه ‌ای حافظ قرآن شده بود؛ به گونه‌ ای که حتی ویژگی ‌های سوره ‌ها و آیه ‌ها را نیز می‌ شناخت. این امر از آن‌ رو اهمیت داشت که در آن زمان، تفكر ماتریالیستی و مادی ‌گرایانۀ حزب توده، به ویژه در محافل علمی و دانشگاهی بسیار جا افتاده بود. هرچند این حزب سرکوب شده بود، اما مبانی فکری آن در بین جوانان و جامعۀ روشن ‌فكری آن زمان، به تفكر غالب تبدیل شده بود. مرحوم آیت ‌الله بروجردی نیز با دیدگاه گستردۀ خود، به همة جنبه ‌ها توجه داشتند و معتقد بودند كه معرفی مرحوم کربلایی كاظم به جوانان به عنوان حجتی در روزگار ما، كار بسیار مهمی است؛ مطلب دوم كه برای آیت ‌الله بروجردی بسیار مهم بود، بحث تحریف قرآن بود. در بین علمای شیعه اختلاف است كه آیا قرآن تحریف شده است یا خیر. آیت ‌الله بروجردی، خود قایل به عدم تحریف قرآن بودند؛ اما بسیاری از بزرگان ما، مانند مرحوم صاحب كفایه ـ ‌رضوان ‌الله ‌تعالی‌علیه‌ ـ در این مسئله شك و شبهه داشتند. آیت‌الله بروجردی به گونه های مختلف کربلایی کاظم را آزمایش کردند تا اینكه برای ایشان ثابت شد واقعاً قرآن به آن مرحوم عنایت شده است. در این صورت، قرآنی كه به ایشان عنایت شده است، باید همان قرآنی باشد كه به رسول اكرم ـ‌ صلوات ‌الله‌ و سلامه ‌علیه‌ـ نازل شده است و در نتیجه نباید هیچ گونه تحریفی در آن وجود داشته باشد. آیت‌الله بروجردی نیز بار ها همۀ مواردی را كه احتمال تحریف در آنها وجود داشت، از ایشان می ‌پرسیدند و كربلایی كاظم هم که هیچ‌ اطلاعی دربارۀ بحث تحریف قرآن نداشت، فقط آیاتی را كه از او پرسیده می‌ شد، می‌ خواند. آیت ‌الله بروجردی در برخی موارد، بعضی از آیات و سوره ‌ها را چندین بار به گونه‌ های مختلف تغییر می دادند؛ مثلاً کلماتی را که برخی از بزرگان مانند مرحوم میرزا حسین نوری معتقد بودند که جزو قرآن بوده و حذف شده است، در آیه می ‌آوردند و می خواندند. كربلایی كاظم آیه را تصحیح می كرد و می گفت: نه؛ این طور نیست؛ پس از این كلمه، آن كلمه است. بحث اثبات عدم تحریف قرآن، یكی از مسائلی بود كه بسیار مورد عنایت آیت ‌الله بروجردی بود و من شنیدم كه ایشان پس از آشنایی با کربلایی کاظم، قایل شده بودند كه هیچ تحریفی در قرآن صورت نگرفته است و در این زمینه، اطمینان یافته بودند. خود من این خاطره را دارم كه جلسه‌ای در منزل ما برگزار شد و حدود ده تا پانزده نفر از علما همچون حضرت امام، حاج‌ آقا مرتضی حائری و مرحوم حاج فقیهی رشتی، و نیز آقای اسماعیل علوی و کربلایی کاظم حضور داشتند. پس از صرف نهار، نوبت به آزمایش کربلایی کاظم رسید. حاضران كتاب شرح لمعه را برای آزمون انتخاب کردند. این كتاب به زبان عربی است و در جای ‌جای آن، آیه و حدیث نیز هست. این کتاب را پیش روی کربلای کاظم گذاشتند. ایشان دست می گذاشت و متن عربی شهید را رد می كرد؛ چون نمی توانست بخواند؛ روایت ‌ها را هم نمی ‌توانست بخواند و رد می كرد؛ اما وقتی به یك كلمۀ قرآن می ‌رسید، آن را می خواند. آنچه موجب تعجب من بود، این بود كه کلماتی مثل «الله» را که در متن مرحوم شهید و حتی در روایت بود، نمی ‌دید و نمی ‌توانست بخواند؛ اما در آیه قرآن می ‌توانست بخواند. این آزمایش را چندین بار انجام دادند؛ مثلاً مواردی را مشخص كرده بودند كه آیه و روایت به هم آمیخته بود؛ دو کلمۀ یکسان ـ مثلاً «الله»ـ را به او نشان دادند و گفتند كه این «الله» است؛ آن هم «الله» است. کربلایی کاظم گفت: من نمی دانم آنجا چه چیزی است؛ اما به آیه كه می رسم، نور سبزی هست؛ با این نور، من آن آیه را می بینم و می توانم بخوانم؛ اما غیر آن را نمی توانم بخوانم. بنابراین، ایشان این كلمات و نوشته ‌ها را نمی ‌دید؛ بلکه آنچه می دید، ورای نوشته‌ ها بود. با اینكه «الله»همان است كه در قرآن هست، اما کلمۀ الله را در جملۀ «رحم الله» در كلام مرحوم شهید، نمی دید؛ ولی در آیۀ قرآن می دید. من خودم این را در آن جلسه دیدم. به این ترتیب، مرحوم کربلایی کاظم به برکت عنایتی که دربارۀ او شده بود، در مجامع علمی قم در آن زمان، جا افتاد. در حوزه، هر مطلبی به ‌زودی پذیرفته نمی شود؛ هركس ادعایی كند، علما آن را بسیار می ‌سنجند تا جا بیافتد؛ اما داستان کربلایی كاظم و اینکه واقعاً قرآن به او عنایت شده است، در میان علما پذیرفته شد. مرحوم كربلایی كاظم حجتی است برای کسانی که غیر از زندگی ظاهری را نفی می كنند.همچنین مؤمنین و علما که معتقدند لیس العلم بكثرة التفهم والتفهیم، به برکت عنایتی که به ایشان شد، این معنا را به صورت حق الیقین درك كردند. مرحوم كربلایی كاظم از كسانی بود كه باعث شد افراد، آنچه را به صورت علم الیقین باور داشتند، به صورت حق الیقین باور کنند. بنابراین ایشان هم بر حوزه حق دارد، هم بر عامۀ مردم. مرحوم آقای سید اسماعیل علوی نقل می كردند كه وجود ایشان در اراک، تحولی در ایمان مردم و جوانان ایجاد كرد. در آن زمان، جنبه ‌هایی كه موجب روی ‌گردانی جوانان از دین شود، كم نبود و جوان هنگام ورود به دبیرستان و دانشگاه، بی‌درنگ مورد هجمۀ

Description:

Clip Pay attention to Me Ali Reza Panahian Salam my dear. How are you? “May I come up?” Come dear. Do you want to sit here while I’m talking? Shall I talk while you’re sitting here? “Read.” *** During the days and nights of the holy month of Ramadan, we should reap the most benefit. How can we receive light from this month? How can we benefit from God’s Grace in this holy month of Ramadan? By paying attention! This is the main factor. The most important capacity we have in our soul and which we don’t usually benefit from is paying attention. Paying attention is not usually considered to be something that valuable. No matter how much you stand behind a store window and say, “I have truly paid attention to this car behind the window,” this is not something valuable in this world. People say, “You shouldn’t have paid attention to it.” But it is exactly the opposite when standing before God. Whoever has gained something, he has gained it by paying attention to God wholeheartedly and by beseeching Him. In the beginning, paying attention happens in one’s mind. “I have turned my face to Him Who has created the heavens and the earth…” [Qur’an 6:79] A person should pay attention to God in his thoughts. Gradually, when this paying attention becomes deeper, it turns into paying attention with one’s heart. A person faces Him with his heart. “I have turned my face to Him…” “Salam.” Salam my dear. How are you? “May I come up?” Come dear. Come. It’s fine. Come up. Do you want to sit here while I’m talking? Shall I talk while you’re sitting here? Sit here; I’ll talk. You sit, I sit, and we’ll talk. It’s not a problem if I talk? “No. Read.” Read? She says read. Do you want to go down or are you comfortable sitting here? Do you want to go down? She says she won’t come. Let her be. “Candy…” No, no, leave her. “I’ll take her. She’ll be distracting.” No, will you be distracted? “No.” [Audience,] “Haj Aqa, we shouldn’t pay attention [as you were explaining].” Don’t pay attention. She got the candy from you but didn’t come. Of course I am happy to be in the presence of this luminous child. She’s so pure. See. This dear child reminded me of Mr. Baha’udini. His son-in-law related, “Once, I came home, and I saw the children were very noisy. But he was sitting and thinking deeply. I said, ‘Children, be quiet!’ I quieted them. Then, Mr. Baha’udini noticed me. He said, ‘What do you want with the children?!’ I said, ‘I thought they shouldn’t be noisy and bother you.’ He replied, ‘What do they have to do with me?’ I realized that children do not distract Mr. Baha’udini at all.” This ability to pay attention is very valuable. Paying attention means that my face, my soul and my heart are turned toward You God. I’m paying attention to You now. “I have turned my face to Him Who has created the heavens and the earth…” Paying attention to whom? To the One Who has created the heavens and the earth! God doesn’t want anything from His servant. He says, “Just pay attention to Me.” God gives everything to His servant. He’s not stingy at all. God has created us so that He may give to us. God doesn’t want anything. God doesn’t like negligence. He says, “Why aren’t you paying attention to Me?” When a person pays attention, that’s it. Don’t leave your soul unattended to pay attention and become busy with everything it wants. Say, “Wait, I should have a program for myself now.” In order to strengthen your attentiveness, you should pay attention to your sorrows, my dears. Nothing will drag a person’s attention to itself like sorrows. Find beautiful spiritual sorrows and pay attention to them. This is what supplications do. This doesn’t mean we should be sad. It means we should pay attention. If crying and sorrows help, even better. Now what if sorrows distract us from God? That’s a nasty sorrow. Having a sorrow that does not cause a person to pay attention to God and which distances him from God is very bad. This doesn’t mean having sorrows. It means paying attention, and we should gain this ability. O God, help us to leave this holy Month as people who are attentive. There were times when we paid attention to other things besides You. Especially if we have enjoyed them too - very bad! “I ask for Your forgiveness for every pleasure other than remembering You.” [Imam Sajjad (as), Al-Dhakirin Supplication] God doesn’t want anything from His servant. He says, “Just pay attention to Me.” God gives everything to His servant. He’s not stingy at all. God doesn’t want anything. God doesn’t like negligence. During the days and nights of the holy month of Ramadan, it is by being attentive that we benefit. How good it is to recite the Qur’an while being attentive. How good it is to pray while being attentive. Do your work while being attentive. Do your work, but your heart should be with God. ***

Description:

BISMILLAHIR RAHMANIR RAHIM ALLAHUMMA S'ALE A'LAA MUHAMMAD WA AALE MUHAMMAD WA AJJIL FARAJAHUM. It is highly recommended to read this dua for solving all our problems and most of all for getting freedom from Ghaibat and to hasten the reappearance of our Imam atfs Let us read this dua as much as we can and teach our children also to read this dua right from young age..for the khushnundi of Allah swt and our beloved Imam atfs. Translation of dua e Azumal bala O Allah, terrible was the calamity, and its evil consequences are visible, the covering has been removed, (all) hopes have been cut off, the (plentiful) earth has shrunk (with very little to spare), the heavenly blessings have been withheld. You alone can help, we refer our grief and sorrow to You, we have full faith in You, in the time of distress, as well as in good fortune. O Allah, send blessings on Muhammad and on the children of Muhammad, whom we must obey as per Your command, through which we become aware of their rank and status, and let there be joy after sorrow for us, for their sake, right away, in the twinkle of an eye, more rapidly than that. O Muhammad, O Ali, O Ali, O Muhammad, Give me enough, because both of you provide sufficiently. Help me, because both of you help and protect. O our master, O the living Imam, HELP! HELP! HELP! Reach me! Reach me! Reach me! At once, in this hour. Be quick, be quick, be quick, O the most merciful, for the sake of Muhammad and his pure children.

Description:

Becoming familiar with some of the sweet concepts of the Sha’baniya Supplication / Session 2 In the name of God, the Beneficent, the Merciful. In the beginning of the “Sha’baniya Supplication,” many reasons for not supplicating God have been mentioned. These reasons show that when a person wants to say something to God, there is no need to say anything. God hears a person’s words even before he says anything; God knows his words. The Almighty God knows a person’s needs, so how else can one talk to God? Perhaps many people don’t read supplications because they think God knows everything that is in their hearts and all their needs. The Commander of the Faithful (‘a) mentions the reasons for not praying. After the passionate insistence that can be seen at the beginning of the supplication, after that intense emotion, beseeching and escaping from others, life and the world towards God, and after the enthusiasm that he shows for talking to God, he immediately says some things, which seem to be reasons for not praying. The Imam (‘a) says, “I have hope for the reward that is with You. You know what is inside me. You are aware of my needs and my inner being. My return to the Hereafter and my eternal home are not hidden from you.” You are not unaware of my past or my future and what I want to tell You. “Whatever I want to say or request, and also what I have hope for my outcome, are not hidden from You.” All of these can be a reason for not praying. “God You know my situation!” If the Almighty God knows these, why does he insist on talking to God? Actually, I want to say that the Commander of the Faithful, Ali (‘a), wants to announce the severity of his insistence here. Although God knows, he is beseeching Him and asking Him, “Hear my prayer. Hear my voice. Pay attention to me when I talk to You.” When the Commander of the Faithful says these words, his insistence on praying becomes clear. “I insist and I know that You know all about me.” We regular people may not really have this deep understanding like Imam Ali (‘a) that God is totally aware about us. But, the Commander of the Faithful has a deep understanding and belief that God is aware about a person. So why does he insist for God to hear him when he knows that God hears? This shows a certain level of desire and asking, when a person puts these kinds of rational words aside. As a poem says, “Say goodbye to wisdom.” If a person wants to reason exactly, he may say, “God, I’m sitting here and You know all my requests.” But, when this intense emotion, enthusiasm and pleading reaches a peak, a person cannot be patient and quiet anymore. We should read the “Sha’baniya Supplication” with this intention that we have come to see how the Commander of the Faithful (‘a) talks to God. This supplication is amazing. We should read it in a way that we are looking at the face and insistence of the Commander of the Faithful (‘a). I remember a tradition in which the Imam said some things to his companion. His companion said, “I saw that the Commander of the Faithful was leaving the city at dawn. I asked, ‘Where are you going?’ He replied, ‘I’m going after my own wishes!’ The Imam was in a different mood when he said this. I asked, ‘What are your wishes and needs?’ The Imam replied, ‘The one who should know, knows. I don’t need to tell these to anyone else.’” Here, the Imam is saying the same sentences to his friend too. And, he left in that different mood. He would wail and cry very much (when praying). God, if we aren’t able to reach You, we ask to see at least the Commander of the Faithful’s supplications one time, so that we can understand what is going on in the world, how Your friends felt and look at them from afar. If we are never able to imagine this feeling clearly and aren’t able to experience this in ourselves, let us see it in the unique face of the Commander of the Faithful. See in the first phrase of this supplication how Imam Ali states his beliefs about God, “God, whatever happens to me till the end of my life is in Your hands and Your knowledge. What comes to me or is taken away, benefits or loss, are in Your hands and not the hands of anyone else.” He’s showing his extreme monotheism. Along with this, Imam Ali (‘a) is showing a great enthusiasm, and that enthusiasm doesn’t allow him to be silent. Although God sees him, his severe enthusiasm compels him to talk to his God. As I explained about the previous phrase, this severe enthusiasm causes him to say, “Hear my prayer. Hear my voice.” There is no need for him to say these. God hears.

Description:

Movie - The Battle of Khaybar - The Victory of Ali - Arabic sub English. A short film depicting the conquest of the Fort of Khaybar by the Muslim Army, led by the Holy Prophet and Imam Ali. After the failure of Abu Bakr and Umar to succeed in conquering the fort, the banner of Islam fell to Ali, who single handedly killed Marhab, the chief of the Jews, and then went on to slay Harith, the commander of the Jews. After the death of the two "lions" of the Jewish tribe, the fortress the Jews had been hiding behind was conquered and the Muslims were victorious. It was the courage of Ali, instilled in him due to his immense and unswerving faith in Allah which brought the Muslims victory, it was in this battle that the Prophet announced that the fortress of Khaybar would be conquered by a man whom Allah and His apostle love dearly, it was in this battle that the Prophet of Islam cured the eye ailment of Ali with his own spit, it was in this battle that the Companions of the Prophet remained awake all night yearning to receive the banner of Islam from the Prophet, only to have their hopes shattered when the Prophet called out "Where is Ali, bring Ali to me". It was in this battle that Ali manifested the strength endowed upon him by Allah and tore through the ranks of the Jews, killing those who challenged him and inflicting awe into those who fled from him, leaving none with the strength to stand in front of him on the battlefield, as Ali himself says "I swear by Allah that whoever approaches me in battle shall not leave the battlefield alive, and whoever does shall not have the courage to return and face me". Read more about the battle here: http://www.imamreza.net/eng/imamreza.php?id=3046 The Hadiths from Sahih Bukhari, Volume 5, Book 59, Number 520 and Number 521 prove the victory occurred at the hand of Ali, and NONE but Ali, with the power of Allah. Read the Hadiths from Sahih Bukhari here: http://www.usc.edu/dept/MSA/fundamentals/hadithsunnah/bukhari/059.sbt.html#005.059.520 "Narrated Salama: Ali remained behind the Prophet during the Ghazwa of Khaibar as he was suffering from eye trouble. He then said, "(How can) I remain behind the Prophet ," and followed him. So when he slept on the night of the conquest of Khaibar, the Prophet said, "I will give the flag tomorrow, or tomorrow the flag will be taken by a man who is loved by Allah and His Apostle, and (Khaibar) will be conquered through him, (with Allah's help)" While every one of us was hopeful to have the flag, it was said, "Here is 'Ali" and the Prophet gave him the flag and Khaibar was conquered through him (with Allah's Help)." "Narrated Sahl bin Sad: On the day of Khaibar, Allah's Apostle said, "Tomorrow I will give this flag to a man through whose hands Allah will give us victory. He loves Allah and His Apostle, and he is loved by Allah and His Apostle." The people remained that night, wondering as to who would be given it. In the morning the people went to Allah's Apostle and everyone of them was hopeful to receive it (i.e. the flag). The Prophet said, "Where is Ali bin Abi Talib?" It was said, "He is suffering from eye trouble O Allah's Apostle." He said, "Send for him." 'Ali was brought and Allah's Apostle spat in his eye and invoked good upon him. So 'Ali was cured as if he never had any trouble. Then the Prophet gave him the flag. 'Ali said "O Allah's Apostle! I will fight with them till they become like us." Allah's Apostle said, "Proceed and do not hurry. When you enter their territory, call them to embrace Islam and inform them of Allah's Rights which they should observe, for by Allah, even if a single man is led on the right path (of Islam) by Allah through you, then that will be better for you than the nice red camels. "

Description:

Tahammul of Imam Hassan AS and Tafseer of Sura Sabaa. Wiladat of Imam Hasan. - should try to read ziyarat of Imam, read a book on them, discuss with family, ask children to discuss something on it, do something at home to make it special somehow. - sabr and tahammul of Imam Hasan AS: everyone was talking ill of him, outside the house and inside. - sura sabaa (13mins) - dont accept religion as is but think about the system. - dont think that nabi is mad that he is saying so much to us, think about the msg, it is his understanding of hereafter that makes him so afraid. mad are us who despite all info still sin. - we r not pure, our name is important, even in shairi the last para of takhallus remains so imp. some ulema even avoided using own name for books they wrote. eg of shk abbas qummi. - there is no escape from Allah's system, will b caught. - once malikul mawt comes our options over, we should see this as real and prepare. - story of a dead man, food arranged, was regular prayer at mosque. - story ayt marashi: shortage for shariya, qassab gives everything he had in bank, house and in gallaq. - ask for a task from masoomeen particularly from imam al Mahdi AJTF. let there be some trouble on us for them. - amz believes this generation will see the Imam, too many things are all gathered such that Imam should be coming any time now. - recommenfation and infectious disease: ziyarat e ashura, also recommended sura dhar, namaaze shab, concentration in namaaz, this could save us despite all troubkes.

Description:

Tahammul of Imam Hassan AS and Tafseer of Sura Sabaa. Wiladat of Imam Hasan. - should try to read ziyarat of Imam, read a book on them, discuss with family, ask children to discuss something on it, do something at home to make it special somehow. - sabr and tahammul of Imam Hasan AS: everyone was talking ill of him, outside the house and inside. - sura sabaa (13mins) - dont accept religion as is but think about the system. - dont think that nabi is mad that he is saying so much to us, think about the msg, it is his understanding of hereafter that makes him so afraid. mad are us who despite all info still sin. - we r not pure, our name is important, even in shairi the last para of takhallus remains so imp. some ulema even avoided using own name for books they wrote. eg of shk abbas qummi. - there is no escape from Allah's system, will b caught. - once malikul mawt comes our options over, we should see this as real and prepare. - story of a dead man, food arranged, was regular prayer at mosque. - story ayt marashi: shortage for shariya, qassab gives everything he had in bank, house and in gallaq. - ask for a task from masoomeen particularly from imam al Mahdi AJTF. let there be some trouble on us for them. - amz believes this generation will see the Imam, too many things are all gathered such that Imam should be coming any time now. - recommenfation and infectious disease: ziyarat e ashura, also recommended sura dhar, namaaze shab, concentration in namaaz, this could save us despite all troubkes

Description:

Allama Aqeel Gharvi telling about the importance of Wilayatay Ali however since Aima (AS) themself never read AliunWaliAllah in Tashahud therefore we dont have any right to read it in our Namaz (Tashahud). My humble request, if u think that AliunWaliAllah in Tashahud is Jaiz then plz bring one Tashahud word by word from Kutbay Arba the 4 Most authentic Shia Books which has AliunWaliAllah in it

Description:

On a Thursday, just three days before the demise of Prophet (PBUH&HF), the Messenger of Allah asked for pen and paper in order to state his last will and repeat the declaration/assignment of his successor for his Ummah. Major Sunni sources including Sahih al-Bukhari and Sahih Muslim mentioned that an opposition group among the companions whose leader was Umar, accused prophet of talking non sense (May Allah protect us) in order to prevent this writing. They questioned the rationality of Prophet to discredit his will. Below is some of the traditions concerning this tragic episode: It is narrated in Sahih Muslim that: Ibn Abbas said:\"Thursday! And how tragic that Thursday was!\" Then Ibn Abbas cried severely so that his tears flowed to his cheeks. Then he added Prophet said:\"Bring me a flat bone or a sheet and an ink so that I could write (order to write) a statement that will prevent you people to go astray after me.\" They said: \"Verily the messenger of Allah is talking no sense.\" (Reference: Sahih Muslim, Chapter of \"Kitabul-Wasiyyah \" in section \"Babut-Tarkil-Wasiyyah\", 1980 Edition, Arabic version (Saudi Arabia), v3, P1259, Tradition (#1637/21).) The other version is given by al-Bukhari and Muslim which indicates the role of Umar in that catastrophe: Sahih al-Bukhari Hadiths: 9.468 and 7.573 Narrated Ibn \'Abbas: When the time of the death of the Prophet approached while there were some men in the house, and among them was \'Umar Ibn al-Khattab, the Prophet said: \"Come near let me write for you a writing after which you will never go astray.\" \'Umar said: \"The Prophet is seriously ill, and you have the Quran, so Allah\'s Book is sufficient for us.\" The people in the house differed and disputed. Some of them said, \"Come near so that Allah\'s Apostle may write for you a writing after which you will not go astray,\" while the others said what \'Umar said. When they made much noise and quarreled greatly in front of the Prophet, he said to them,\"Go away and leave me.\" Ibn \'Abbas used to say,\" It was a great disaster that their quarrel and noise prevented Allah ‘s Apostle from writing a statement for them. The above tradition can also be found in Sahih Muslim, Chapter of \"Kitabul- Wasiyyah\" in section \"Babut-Tarkil-Wasiyyah\", 1980 Edition, Arabic version (Saudi Arabia), v3, p1259, Tradition (#1637/22). As you see in the above traditions, the Prophet (PBUH&HF) was accused of talking no sense by an opposition group among the companions whose leader was Umar. In the above tradition, Ibn Abbas mentioned Umar and his company PREVENTED Prophet from writing his will which could prevent people from going astray after him. So the conclusion from the above tradition is that the writing it did NOT take place. In the following tradition, however, Sa\'id Ibn Jubair alleged that the Prophet said three things but he has forgotten the third one which was beneficial for Muslims: Sahih al-Bukhari Hadith: 4.393 Narrated Said bin Jubair: I heard Ibn \'Abbas saying, \"Thursday! And you know not what Thursday is? After that Ibn \'Abbas wept till the stones on the ground were soaked with his tears. On that I asked Ibn \'Abbas, \"What is (about) Thursday?\" He said, \"When the condition (i.e. health) of Allah\'s Apostle deteriorated, he said,\'Bring me a bone of scapula, so that I may write something for you after which you will never go astray.\' The people differed in their opinions although it was improper to differ in front of a prophet, They said,\'What is wrong with him? Do you think he is talking no sense (delirious)? Ask him (to see if he is talking no sense). The Prophet replied,\'Leave me, for I am in a better state than what you are asking me.\' Then the Prophet ordered them to do three things saying: \'Turn out all the pagans from the Arabian Peninsula, show respect to all foreign delegates by giving them gifts as I used to do.\' The third order was something beneficial which either Ibn \'Abbas did not mention or he mentioned but I forgot! Sa\'id Ibn Jubair claims that Prophet said three things but he has forgotten the third one which was beneficial for Muslims. It is interesting to see that the narrators who used to memorize thousands of traditions, simply forgot the last will of Prophet (PBUH&HF). Now if you look at the two things that the sub-narrator allegedly attributed to the Prophet, i.e., 1. Expelling pagans from Arabian Peninsula 2. respecting foreign delegates One can see that these are not the things that if Muslim do, they will NEVER go astray after Prophet. The matter should be much more important that would Guarantee the salvation of Muslims, and it could be no less important than the subject of leadership. Moreover such claim contradicts the saying of Ibn Abbas (in the early mentioned traditions) who claimed that the quarrel of the companions prevented the prophet from stating his will. Here is the last tradition I would like to mention in this regard. Sahih al-Bukhari Hadith: 5.716 Narrated Ibn Abbas: Thursday! And how tragic that Thursday was! The ailment of Allah\'s Apostle became worse (on Thursday) and he said \"Bring me something so that I (order) to write for you something after which you will never go astray.\" The people (present there) quarreled in this matter, and it was not right to quarrel in front of prophet. They said, \"What is wrong with him? (Do you think) he is talking no sense (delirious)?\" The above tradition is also in Sahih Muslim, Chapter of \"Kitabul-Wasiyyah\" in section \"Babut-Tarkil-Wasiyyah\", 1980 Edition, Arabic version, (Saudi Arabia), v3, pp 1257-58, Tradition (#1637/20). More addresses for similar traditions: Sahih al-Bukhari, in the chapter named \"The Book of Knowledge \" (Kitabul-Ilm), also in the chapter named \"The Book of Medicine \" (Kitabut-Tib), also in the chapter named \"Kitabul Itisam bil Kitab was-Sunnah\". Musnad Ahmad Ibn Hanbal, v1,pp 232,239,324f,336,355. And much more... Also as indicated above (Sahih al-Bukhari Hadiths: 9.468 and 7.573), Umar said: \"The Prophet is seriously ill, and you have the Quran, so Allah\'s Book is sufficient for us.\" Umar and those who supported him prevented prophet from writing (ordering to write) that statement, by accusing him of talking no sense. As I have mentioned in the discussion about \"Quran and Ahlul-Bayt\", prophet clearly indicated that we should follow both Quran AND Ahlul-Bayt in order not to go astray. So Quran alone is not sufficient as opposed to what Umar said above. There is a bizarre commentary in the footnote of above traditions in Sahih Muslim (1980 Edition, Arabic version). It says: The above incident shows the high virtue of Umar, since he knew that people might not follow what prophet would write, and as a result, people would go to hell because of their disobedience of the order of prophet. So Umar prevented Prophet from writing, in order to save people from going to hell ! Also in the footnote of the same section of Sahih Muslim it is mentioned that Prophet possibly wanted to assign a Caliph on that Thursday, and the matter might have been the matter of successorship which caused such dispute. In fact, most of the people who where present there, understood the intention of prophet, the same as what Umar did. Because prophet had previously indicated the issue when he said several times that: \"I shall leave for you two precious Symbols: The book of Allah, and my progeny, that is my family (Itrat & Ahlul-bayt). If you follow them, you will never go astray after me.\" (Sahih al-Tirmidhi; a close version is also given in Sahih Muslim), And also they were present in GHADIR KHUM where prophet said: \"Whoever I am his master, Ali is his master.\" (see Sahih al-Tirmidhi; Sunan Ibn Maja; Musnad Ahmad Ibn Hanbal; al-Mustadrak, by al-Hakim; Khasa\'is, by al-Nisa\'i). So when prophet during his illness said that \"Let me write something that you never go astray after me\", those people who were present, including Umar, quickly understood that prophet wants to repeat what he had already mentioned, but this time in writing. A few Quranic verses should also be mentioned here. Allah said in Quran: * \"O you who believe! Do not raise your voices above the voice of prophet ... lest your deeds become null while you do not perceive.\" (Quran 49:2). * Allah also said: \"Nor does he (prophet) speak out of his desire. (What he says) is nothing but revelation that is revealed.\" (Quran 53:3-4). * He, Exalted, also said: \"Whatever apostle tells you accept it, and from whatever he forbids you, keep back.\" (Quran 59:7). * He, Exalted He is, also said: But no by thy Lord! They can have no Faith until they make thee judge in ALL disputes between them and find in their souls no resistance against thy decisions but accept them with the fullest conviction. (Quran 4:65) So when such a prophet, three days before his death, wished to write a document of his will to save the Muslims from going astray, he was accused of talking no sense (paranoid)! The reason that prophet did not repeat his request (if it is true) was that he already was discredited by his companions and was accused of talking no sense. So even if he would say something, those people would not believe in him and would say such instruction has been given while he was talking no sense (paranoid). So Umar made it easy, and by saying that prophet is talking nonsense, ended it up. There are few Sunni traditions which allege that prophet was confused to assign which person as his successor and finally failed to assign any body as his successor and left it to people to decide. Some even claim that prophet was willing to assign Abu Bakr, but he left it to people. If Umar have ever heard of such sayings (that prophet was willing to assign Abu Bakr as his successor), he would never stop prophet from stating his will, and would never accuse him of talking no sense. Rather he would let prophet tell his will and assign Abu Bakr as his successor. We all know, the main support in \"Saqifah Bani Sa\'idah\" for the secret nomination of Abu Bakr for Caliphate, was Umar. So if Umar have not heard of such traditions (the tendency of Prophet to assign Abu Bakr), there is a great possibility that those traditions were fabricated later. Also it contradicts several authentic Sunni traditions regarding the assignment of Ali-Ibn-Abi-Talib as prophet\'s successor. As you know there are a huge number of fabricated traditions which was created by several pay-rolled scholars in support of some rulers, and mainly to justify what happened. Finally, I would like to bring to your attention the importance and seriousness of the tragedy: 1- Notice that any person utters his most important wishes when he wants to write the statement of his will at the end of his life. 2- Notice the importance of the person who wants to write the will, who is the last Prophet of God, the best mankind ever. No human in the world was more enthusiastic than him about his community. The person who Allah has ordered us in Quran to follow him unconditionally. 3- Notice that prophet said this statement would be the key element in the destiny of Muslims according to the above traditions. They will never go astray if they abide it. In such critical moment, people who claimed to be his sincere companions, stopped/insulted him. Those companions are responsible for misleading the Muslims throughout history and the generations to come. ============= Side Comments ============= Reading the article, a Sunni brother commented that: How could Umar prevent the manifestation of a Divine Commandment? If writing the will was the order of Allah to his Prophet, then how could be possible that Allah fails to manifest His own wish? This brother has confused two different issues. Umar was able to prevent the manifestation of divine commandment since he was a human and was gifted some free will. Yet, Umar or any other human can NEVER prevent what Allah foreordained (Taqdir) and what Allah wills (Mashiyyah). Please take a note of this: There is a difference between the commandment of Allah (which people can disobey) and the will of Allah (which people have no ability to go against). It was the commandment of Allah to write that statement, yet the Will of Allah was what happened. ========= Another brother mentioned that Prophet Muhammad never wrote a single commandment or teaching of his during his 23 years of ministry. Then how could he order people to bring pen and paper to write somthing for them? Yes, the messenger of Allah did not write in public, because he used to dictate writing. However, this does not mean that he did not know how to write. It is also true that the Prophet was \"Ummi\", but this does not necessarily mean he did not know how to read and write. It rather means that Prophet did not have any human teacher to teach him how to read and write since the time he was born to his mother (\"Ummi\" derived from \"Umm\" meaning mother). His only teacher was Allah. And this is why Quran is a true miracle from a person who did not have a teacher and he who did not go to school. I would say, clearing doubt about the Quran as God\'s revelation was the only reason that the Messenger of Allah was not ordered attempt to write in public or claim as such. Reading and writing not only in Arabic but also in all other languages, as well as the knowledge of language of all other creatures are not a lot to claim for the master of all messengers when we see in Quran that Prophet Sulayman and David knew the language of the animals. Again, all such knowledge could be released to the Prophet when he really needed, by the permission of Allah. But to the time it is not necessary, he would act as if he does not have such knowledge. It is like having access to the database rather than having all the knowledge within oneself. About the Tragedy of Thursday, however, what the Prophet (PBUH&HF) meant by \"writing\" was the common sense of \"ordering to write\", and people were aware of it and was not the first time they have heard of it. Based on the traditions no body even said at that time that how he wants to write. Moreover, even we suppose that Prophet wanted to write by himself and people did not know about his ability to write, they could have given him the benefit of doubt (!!) to see if he can do such miracle (!?) beside all the miracles he has had already shown. Were they suspicious to his miracles? This is the same Prophet that God said about him \"laa yantqu anil Hawaa\" (he does not talk of his own desires)? Never mind verses 33:36, 59:7, 4:80, 4:59, etc., and yet to justify a disobedience by some companions can we accuse him of rave? Did God know that there would be a time that His prophet could not stand to the above standard, and still going ahead and revealing such verses in his honor? ========= Another brother mentioned that if the Prophet inteneded to appoint Ali as the Imam, why did he not do so in the presence of the whole people and not in his house few days before his demise? The Prophet had already declared the appointment Imam Ali as Imam in many occasions from his first open preach in Mecca (see al-Tabari English, v6, pp 88-92; Ibn al-Athir, v2, p62; Ibn Asakir, v1, p85; al-Durr al-Manthoor, by al-Suyuti, v5, p97) to his last open sermon in Ghadir Khum (see Sahih Tirmidhi, v2, p298; Sunan Ibn Maja, v1, pp 12,43; Musnad Ahmad Ibn Hanbal; al-Mustadrak, by al-Hakim; Khasa\'is, by al-Nisa\'i). Note that it was not Prophet who appointed him on his own, but it was rather Allah who appointed him. What the messenger of Allah wanted to do in his last will was to write (or order to write) what he has already said. But, as quoted earlier, some people around him shamelessly reduced him to the level of insanity. What happened on that thursday is a proof by itself that the Prophet ALREADY assigned a successor, otherwise, there was no point of disobedience! ========= Another person mentioned the verse \"Today I have perfected your religion and completed my bounty upon you, and I was satisfied that Islam be your religion (Quran 5:3)\" which was revealed 2 months before the death of the Prophet shows that there was no new religious command is going to come thereafter. Otherwise, if that important statement the prophet was going to dictate to his followers would have been somthing which was forgotten, would make the verse untrue. Perhaps the above brother would be surprized to know that many Sunni commentators of Quran have confirmed that the above verse (5:3) was revealed in Ghadir Khum AFTER the Messenger of Allah said: \"Whoever I am his leader, Ali is his leader. O\' God, love those who love him, and be hostile to those who are hostile to him.\" (See the ariticled titled \"Ghadir Khum\" for extensive references). This means the perfection of the religion was due announcing the successor of the Prophet (PBUH&HF). In fact what prophet wanted to do on that Thursday (three days before his death) was just to repeat, to remind, and to emphasize the things that has been revealed before. He didn\'t want to add any thing new. No Muslim ever claimed that the position of prophethood has been taken from Muhammad sometime before his death. We do not have such case about other prophets either. Even let\'s suppose he was not prophet any more, or he wanted to say something new. Do you think you can find any man better or more enthusiastic than him about the destiny of his community?! Do you think his last wish was against the prosperity of his people?! How much should they have been rude that even they didn\'t let him talk!!! [Reference : Shia Encycloedia]- http://www.al-islam.org/encyclopedia

Description:

democracynow.org - New revelations have emerged about the New York City Police Department's secret program to spy on Muslim communities. The Associated Press has just uncovered a confidential NYPD plan from 2006 to engage in targeted surveillance of Shiite mosques following increased tensions between the U.S. and Iran; the latest revelation on its secret intelligence operations focused on Muslim neighborhoods. On Thursday a coalition of Muslim and civil rights organizations reiterated their call for the immediate resignation of NYPD Commissioner Ray Kelly. We're joined by reporter Matt Apuzzo, who has helped break the NYPD spying story for the Associated Press; and Imam Talib Abdur-Rashid, spiritual leader at the Mosque of Islamic Brotherhood and president of the Islamic Leadership Council of New York. "It's very hard to read that document as saying anything other than you're doing religious profiling. What that document says is, we should look at all Shiite mosques because we need to know about Iranian terrorists," Apuzzo says. Watch Part 2 of 2: http://youtu.be/JUszepk-h9k Imam Talib Abdur-Rashid says: "Well, we're not surprised at all, those of us who are familiar with the history of the NYPD. We know that there has been a long-standing tension, not just between the Muslim community, but between communities of peoples of color here in New York City. And we view these latest programs, the programs that are focused on Muslim New Yorkers, as being directly related to NYPD intelligence programs of the past: the Red squads of the 1950's and 60's, you know, focused in on political activists. Except now, instead of just focusing on the political community, they are focusing on our religious community." To watch the complete daily, independent news hour, read the transcript, download the podcast, and for the additional Democracy Now! reports, visit http://www.democracynow.org. FOLLOW DEMOCRACY NOW! ONLINE: Facebook: http://www.facebook.com/democracynow Twitter: @democracynow Subscribe on YouTube: http://www.youtube.com/democracynow Listen on SoundCloud: http://www.soundcloud.com/democracy-now Daily Email News Digest: http://www.democracynow.org/subscribe Please consider supporting independent media by making a donation to Democracy Now! today, visit http://www.democracynow.org/donate/YT